Schrijfcoachtip: schrijven vanuit emotie

Wanneer je een verhaal gaat schrijven, dan pakt iedereen dat anders aan. De een begint met een bullet journal en maakt een planning over het plot en een hoofdstukverdeling. De ander gaat zitten brainstormen met een kladblok (of meteen in de laptop) en maakt kleine situatieschetsjes. En een derde gaat gewoon schrijven en ziet wel waar het schip strandt. Iedere aanpak is goed, als het eindresultaat – een af verhaal met een goed begin, spannend midden en een verrassend eind – er maar komt. Schrijven is een proces, dat je rationeel kan benaderen, maar ook emotioneel. Schrijven uit emotie kan heel spannend en soms wel wat beangstigend zijn, omdat die emotie zo dichtbij je staat. En daarom wil ik daar wat schrijfcoachtips voor geven vandaag. (foto: Berry de Nijs/Writing Berries)

Goed Doel: Villa Pardoes

Als je kind ziek is, dan gaat alle focus daar naar toe. Heel logisch. Je wilt immers alles in het werk stellen om je kind te helpen en – indien dat mogelijk is – beter te maken. Daar gaat veel geld en tijd in zitten, die je niet aan elkaar of het gezin besteedt in positieve zin. Kinderen die ernstig ziek zijn verdienen met hun ouders, broertjes en zusjes uiteraard ook vakantie. In Villa Pardoes van Stichting Natuurpark Efteling (eigenaar van attractiepark Efteling) kan dit. Een verblijf in Villa Pardoes duurt een week en is helemaal gratis. Het lijkt wel een sprookje. (foto: Berry de Nijs/Writing Berries – Efteling, Sprookjesbos)

Ga er lekker op uit met korting

Wat is het toch heerlijk om er een dagje tussenuit te zijn. Zo dartelde ik gisteren lekker tussen de tulpen op Keukenhof, bezocht ik een tijdje terug de kleine zeekoe in Burgers’ Zoo en bezocht ik met vriendinnen het Rembrandthuis in Amsterdam. Als dagje uit-blogger heb ik daarnaast ook nog eens de mazzel dat ik vaak op uitnodiging voor een persmoment een park of museum mag bezoeken. Daardoor genoot ik vorige week onder meer van Efteling en het Mauritshuis. Ik besef mij heel goed dat het een voorrecht is om zo de leukste dagjes uit te bezoeken. Maar als ik zelf op pad ga, ga ik vaak ook op zoek naar korting. Want er is veel korting te vinden. Zo hou je geld over voor een lekkere lunch of een leuk souvenir. Je moet alleen even weten waar je het moet vinden. (foto: Berry de Nijs/Writing Berries – Keukenhof, 2019)

Hond Gezond: tekenen dat je hond niet lekker is

Mijn kleine rakker is zo nu en dan wel eens uit zijn hum. Soms heeft hij een borrelbuik en laat hij windjes die zo heerlijk blijven hangen. Soms heeft hij gewoon geen zin om te eten of te wandelen. En meestal denk ik dan: hij zal toch niet ziek zijn? Ik voel dan aan zijn oortjes, kijk hem diep in de ogen en voel aan zijn neus. Meestal is er niets aan de hand – op een beetje diarree of een keertje spugen na – en is hij na een paar uurtjes zichzelf weer. Dat is eigenlijk heel normaal. Wij zijn soms ook niet lekker. Alleen kunnen wij mensen dat tegen elkaar zeggen. Als je hond niet lekker is, tikt hij je niet even op de schouder om te zeggen dat hij zich niet goed voelt. Dat moeten wij aan hem zien. En die tekenen laat je hond zeker zien. (foto: Berry de Nijs/Writing Berries)

Dagje Uit Bullet Journal

Wat is het toch heerlijk om een dagje uit te gaan. Tijdens zo een dag verzamel je verschillende herinneringen en misschien ook wel kleine souvenirs. Zoals de plattegrond van het dierenpark en een folder van de tentoonstelling in het museum. Misschien riepen de kinderen wel iets heel geks, waarvan je denkt: ‘Oh dat moet ik onthouden voor later!’. Of je maakt iets heel bijzonders mee in een pretpark. Dat wil je toch allemaal gewoon vastleggen op een unieke manier? Je kan het bewaren voor het digitale fotoboek. Tot die tijd is het leuk om het vast te leggen in een Bullet Journal. (foto: Berry de Nijs/Writing Berries)

In de rij van het pretpark

We zijn afgelopen tijd al getrakteerd op heerlijk pre-lente weer. Zodra de temperaturen stijgen en er zo links en rechts weer vrije dagen en schoolvakanties zijn, is het extra leuk om een attractiepark te bezoeken. Maar waarschijnlijk ben je in het weekend of straks in de zomervakantie niet de enige die zo een gezellig dagje uit hebt bedacht. En dat levert geregeld zeer lange rijen op voor de meest populaire attracties. Gezellig met elkaar stapje voor stapje door de hekjes schuifelen, beetje rondhangen… en misschien wel een tikkeltje chagrijnig worden, omdat het einde van de rij maar niet in zicht komt… Daarom vandaag wat tips om het wachten in de rij leuker te maken. (foto: Berry de Nijs/Writing Berries – Efteling, Droomvlucht)

Hond Gezond: Een schoon gebit

Hieperderpiep Hoera! Mijn hondje was gisteren jarig en is 7 jaar oud geworden. Natuurlijk heeft hij wat extra lekkers gekregen, want ja, hij is immers jarig. Maar, net zo als iedere dag, heeft hij ook genoten van zijn tandenpoetskluif. Deze krijgt hij iedere dag, want dat helpt om de tanden schoon te houden. En volgens mij vindt hij het ook best wel lekker. Februari is de maand van de gebitsverzorging bij honden en andere huisdieren. In deze maand staat dus het gebit extra centraal. Ja, de reclames voor de tandenpoetskluiven nemen dan ook toe. Evenals de aanbiedingen bij de dierenwinkels en dergelijke. Eigenlijk zouden we het hele jaar door extra op de tandjes van de hond moeten letten. (foto: Berry de Nijs/Writing Berries)

Rembrandt van Rijn: kunstenaar, rebel en magiër

Het zal je inmiddels niet ontgaan zijn dat dit jaar Rembrandt van Rijn in de spotlight staat bij diverse musea in Nederland. Maar het gaat verder dan dat. Zo houdt het Rijksmuseum een kunstwedstrijd en zien we iedere week bij het programma Project Rembrandt kunstenaars in spe die in de voetsporen van een van ’s Neerlands beroemdste schilder willen treden. Ook ik ben in de ban van Rembrandt – dat was ik altijd al, maar nu kan ik mij er helemaal in onderdompelen – en zal de komende tijd met regelmaat iets over deze schilder schrijven. Het meeste zal gaan over de tentoonstellingen, daarom neem ik vandaag de tijd om iets meer over Rembrandt zelf te vertellen. (foto: Berry de Nijs/Writing Berries - zelfportret als de apostel Paulus, 1661, Rijksmuseum Amsterdam)

Rommel in de dierentuin

Het klinkt haast als een kinderboek ‘Rommel in de dierentuin’ met grote tekeningen erbij van gorilla’s met plastic flesjes en ijsberen met hun poten vol karton. Helaas gaat het hier niet over een prentenboek, maar over troep die wij mensen laten rondslingeren in de dierentuin en waar de dieren heel ziek van worden als ze daar in aanraking mee komen. Want een pelikaan die een colablikje in zijn bek heeft, kan zich daar lelijk aan bezeren. En het is ook niet goed als geiten je dierentuinplattegrond (zie foto) te pakken krijgen. Deze foto maakte ik een paar jaar geleden in Dierenrijk, maar kort na het maken van de foto werd het papier onderschept en in de prullenbak gedaan. Gelukkig. (foto: Berry de Nijs/Writing Berries – Dierenrijk, 2017)

Goed Doel: 4Ocean

Iedereen heeft wel meegekregen hoeveel zooi er in de zee terecht is gekomen door de van de boot afgeslagen zeecontainers. Door deze toch wel ecologische ramp is nog duidelijker geworden hoeveel werk het is om troep uit zee te vissen. En dat er veel troep in zee ligt, dat is een feit. Er zijn gelukkig steeds meer mensen die zich bekommeren om de plastic soep en die er ook actief iets aan doen. Zoals het goede doel dat vandaag in de schijnwerpers staat: 4Ocean. (foto: Berry de Nijs/Writing Berries)

Wintersport: lekker naar de sneeuw

Vroeger gingen wij ieder jaar met het hele gezin op wintersport in Oostenrijk. Lekker van de piste afroetsjen op mijn ski’s (nadat ik vele angsten had overwonnen), met de wind in mijn haren… het was heerlijk. Ik kijk dan ook met veel plezier terug op al die sneeuwvolle herinneringen. Wintersportvakanties zijn nog steeds heel populair. Het biedt dan ook veel sneeuwplezier voor jong en oud. Zelfs als je niet op de lange latten gaat staan of voor de aprés-ski komt.
(foto: Berry de Nijs/Writing Berries)

Museum etiquette voor een tof museumbezoek

Ieder dagje uit heeft zo zijn eigen huisregels en eigenaardigheden. Er zijn plekken waar je overal met je vingers vanaf moet blijven, plekken waar je soms eeuwen (zo voelt het dan) in de rij moet staan en plekken waarbij je wel aandacht wil trekken, maar dat beter niet kan doen. Dit jaar op maandag neem ik eens van deze huisregels en etiquette onder de loep. Uiteraard met tips hoe het dan allemaal wel mag of hoe je bepaalde dingen nog leuker maakt. Dit jaar begin ik met museum etiquette. De meeste regels liggen uiteraard voor de hand, maar bij een goed voorbereid uitje kom je tenminste niet voor verrassingen te staan. (foto: Berry de Nijs/Writing Berries - Van Gogh Museum Amsterdam)

Hond Gezond Jaaroverzicht 2018

Zo met de Kerst net achter ons en Oud & Nieuw in het verschiet, vind ik het altijd leuk om eens te kijken wat ik allemaal gedaan heb het afgelopen jaar. Maandag resulteerde dat in een jaaroverzicht van de rubriek Goed Doel. Een andere rubriek die ik altijd graag in de spotlight zet, is Hond Gezond. Eens per maand op maandag vertel ik daarin meer over honden. Onderwerpen als verzorging, sneeuw, fotograferen en gezondheid passeren daarin de revue. Met als boegbeeld mijn eigen hondje. Uiteraard komt de rubriek volgend jaar weer terug, maar vandaag kun je alles via het jaaroverzicht op je gemak teruglezen. Klik gewoon op de link naast de foto! (foto’s: Berry de Nijs/Writing Berries)

Hond Gezond: tips bij angst

Het is december en als het je per ongeluk ontgaan is op de kalender, dan weet je het wel aan de toenemende knallen buiten. Ook waar ik woon dondert het in de avonduren flink door rotjes die in containers, vuilnisbakken en brievenbussen worden gegooid. Mijn hond heeft er niet zo een moeite mee. Ja, hij kijkt even op, kijkt dan naar mij met een vragend hoofd, zo van ‘Wat vind jij daar nu van vrouwtje?’ en als ik zeg dat het goed is, gaat hij weer slapen. Als we buiten lopen en hij staat lekker aan een boom te snuffelen, dan schrikt hij er wel eens even van. Maar omdat ik aangeef dat het goed is, tilt hij gewoon zijn poot op en gaan we verder. Heel soms, als de knal hard en dichtbij is, begint hij een beetje te mopperen. Maar dat is het ook. Gelukkig is hij niet bang voor vuurwerk. Maar ik ken hondjes die het wel zijn. Help je hond door angstige momenten heen, met deze tips. (foto: Berry de Nijs/Writing Berries)

Brrr… wat is het koud, kom we gaan naar buiten

Het regent en het kwik flirt ’s nachts met de nul graden Celsius barrière van de thermometer. Oftewel: de herfst is langzaamaan over aan het gaan in de winter. Je merkt het ’s nachts als je er even uit moet voor een toiletbezoek dat het heerlijk warm is onder de dekens, maar daar buiten absoluut niet. Als het buiten kouder wordt, is het gezellig om lekker binnen te zijn. Met een spelletje aan tafel bijvoorbeeld of lekker op de bank met je favoriete Netflix serie. Om binnen nog meer te genieten, ga je tussendoor wel lekker een frisse neus halen. Want koud weer is wel lekker voor een mens. En eerlijk gezegd, vind ik het heerlijk weer om er een dagje in op uit te gaan. (foto: Berry de Nijs/Writing Berries – Blijdorp, december 2018)

Schrijftips voor het Sinterklaasgedicht

Hoewel Sinterklaas afgelopen weekend al veel huishoudens heeft aangedaan, is de goede man nog lang niet klaar met het uitdelen van cadeautjes. Pakjesavond is immers aankomende woensdag pas. En ook het weekend na Sinterklaas zullen er nog veel cadeaus worden uitgepakt en gedichten worden voorgelezen. Het schrijven van een Sinterklaasgedicht is niet voor iedereen even gemakkelijk. Waar de een de ene na de andere zin uit de pen laat vloeien, zit een ander uren naar het papier te staren. Je kan dan het werk uit handen geven (lees daar meer over op writingberries.nl). Wil je toch liever zelf aan de slag? Lees dan hier verder, want vandaag geef ik een paar schrijftips voor het schrijven van een Sinterklaasgedicht. (foto: Berry de Nijs/Writing Berries)

Goed Doel: A Seal Stellendam

Nederland heeft naast Zeehondencrèche Pieterburen (Groningen) en Ecomare (Texel) een derde grote zeehondenopvang, genaamd A Seal. Deze opvang bevindt zich in Stellendam en ligt aan het Haringvlietplein. Stellendam ligt in Zuid-Holland en bedient de kust tussen IJmuiden en Cadzand. Dit grote gebied huisvest namelijk meer dan duizend zeehonden. En ja, daar heeft er ook wel eens eentje hulp nodig. Gelukkig staan de verzorgers van A Seal dan voor ze klaar om ze snel weer beter te maken. Daarom vandaag in Goed Doel meer over A Seal Stellendam. (foto: Berry de Nijs/Writing Berries)

Schrijfcoachtip: Word verliefd

Weet je nog, dat wanneer je vroeger een opstel moest schrijven over iets waar je helemaal niets mee had, dat je daar echt uren over deed. Maar wanneer het verslag over iets ging waar je helemaal vol van was, dat het dan echt zo af was? Schrijven is leuk, vooral over dingen die je na aan het hart liggen. Maar er zijn soms onderwerpen waar je minder mee kan (heb ik ook last van, dat geef ik eerlijk toe). Hoe zorg je er dan voor dat het schrijven toch gemakkelijk gaat? Simpel: word verliefd op wat je schrijft. (afbeelding: Berry de Nijs/Writing Berries)

Analoge hobby’s: even achter dat scherm vandaan

Als tekstschrijver zit ik een zeer groot deel van de dag achter mijn laptop. Ondertussen check ik op mijn mobieltje mijn what’s app berichtje en speel ik zo nu en dan (om de hersenen te resetten) een potje Candy Crush op mijn iPad. Ik geef toe: al die schermen zijn zeer leuk en zeer verslavend. Maar ik weet ook wel dat het niet altijd even goed is om jezelf zoveel en zolang aan beeldschermen bloot te stellen. ‘Daar krijg je vierkante ogen van,’ zou mijn oma hebben gezegd. En ergens heeft ze ook wel gelijk, want van al dat turen worden mijn ogen vaak droog en vermoeid. Omdat ik zo nu en dan ook achter die schermen vandaan wil, heb ik naast digitale hobby’s ook analoge hobby’s. Zo mag ik graag een boek lezen en hou ik van haken, knutselen en spelletjes. (foto: Berry de Nijs/Writing Berries)

Happy Halloween: schrijf een griezelverhaal

Het was een koude, gure nacht, net zoals deze. De accu van mijn auto was er ineens mee uitgescheden en ja, midden in een bos had ik geen bereik met mijn mobieltje. Ik wilde niet de hele nacht in het donker aan de kant van de weg blijven staan wachten op een toevallige voorbijganger. Dus stapte ik uit en begon ik te lopen. Een paar kilometer terug had ik een huis gezien. Al moed inpratend liep ik zo snel ik kon richting dat huis. ‘Ik ben niet bang voor de boze wolf,’ zong ik zachtjes, terwijl ieder cliché van griezelfilms door mijn hoofd spookten. Buiten adem bij het huis aangekomen, sloeg de twijfel toe. Die boom die daar stond… die was toch wel eng… Zou ik teruggaan? Alsof iemand anders mijn hand dirigeerde pakte ik het gietijzeren tuinhek en duwde het onder een luid gekraak en gepiep open. Een koude rilling liep over mijn rug. Iedere vezel in mijn lijf schreeuwde dat ik weg moest gaan, maar ik werd vooruit geduwd door een onzichtbare hand richting die ene, oude, afgebrande boom… (foto: Berry de Nijs/Writing Berries)