Het was een koude, gure nacht, net zoals deze. De accu van mijn auto was er ineens mee uitgescheden en ja, midden in een bos had ik geen bereik met mijn mobieltje. Ik wilde niet de hele nacht in het donker aan de kant van de weg blijven staan wachten op een toevallige voorbijganger. Dus stapte ik uit en begon ik te lopen. Een paar kilometer terug had ik een huis gezien. Al moed inpratend liep ik zo snel ik kon richting dat huis. ‘Ik ben niet bang voor de boze wolf,’ zong ik zachtjes, terwijl ieder cliché van griezelfilms door mijn hoofd spookten. Buiten adem bij het huis aangekomen, sloeg de twijfel toe. Die boom die daar stond… die was toch wel eng… Zou ik teruggaan? Alsof iemand anders mijn hand dirigeerde pakte ik het gietijzeren tuinhek en duwde het onder een luid gekraak en gepiep open. Een koude rilling liep over mijn rug. Iedere vezel in mijn lijf schreeuwde dat ik weg moest gaan, maar ik werd vooruit geduwd door een onzichtbare hand richting die ene, oude, afgebrande boom… (foto: Berry de Nijs/Writing Berries)
Lekker griezelen
Het is bijna Halloween en dat is best wel een griezelfeest geworden. Dat is eigenlijk niet zo gek als je de oorsprong kent van Halloween. Eigenlijk is Halloween een Oudjaarsfeest van de Kelten. All Hallows Eve vierden zij op 31 oktober, Allerheiligenavond dus. De oogst was binnen gehaald en het was tijd om na al het harde werk stoom af te blazen met een feest. Maar naast het vieren van feest, stond men ook stil bij iedereen die het afgelopen jaar was overleden. De doden werden geëerd, maar slechte geesten moesten worden geweerd. Want je wilde niet zomaar overgenomen worden door een slechte geest, terwijl je feest viert. Om dat te voorkomen bedachten de Kelten een truc: ze zette maskers op zodat ze onherkenbaar werden voor de slechte geesten. Ook staken zij grote vuren aan. Op zich is het aspect van de kwade geesten best wel voer voor menig Halloween en griezelverhaal.
Durf jij het aan?
Geen wonder dat er zoveel enge films zijn met het thema Halloween. Enge poppen die tot leven komen, monsters die je opvreten in de nacht, zombies en dode geesten die je lichaam willen hebben… En dan hebben we het nog niet eens over horrorclowns en mannen met hockeymaskers gehad. Brr… ik vind het al eng om eraan te denken. Al is het best leuk om als schrijver te spelen met deze enge thema’s. Hoe ver durf jij de donkere krochten van je fantasie in te gaan om een echt, eng griezelverhaal te schrijven?
Opbouw: heel belangrijk
Als je een griezelverhaal schrijft, dan is de opbouw heel belangrijk. Zet meteen neer waar het verhaal zich afspeelt (het bos, een verlaten zolder, een museum na sluitingstijd) en kies voor een locatie die tot de verbeelding spreekt, maar die ook herkenbaar is. De beste kampvuurverhalen beginnen vaak met ‘het gebeurde op een avond als deze, in eenzelfde open plek in het bos waar wij nu zitten…’. Zo een opening pakt je lezer of luisteraar meteen, want, ‘jeetje… het zou toch niet?’ Werk dan toe tot aan de confrontatie waarbij de hoofdpersoon oog in oog komt te staan met het angstaanjagende. Vervolgens zal de hoofdpersoon willen ontsnappen of terugvechten. Dit kan nog vele angstige pieken geven, voordat het verhaal een einde kent. En of dat einde goed is… dat is aan jou.
Herkenbare hoofdpersoon
Zorg voor een duidelijke hoofdpersoon, zonder dat je deze meteen tot in details beschrijft. Het is bij een eng verhaal vooral extra spannend als het publiek zich in de schoenen zet van de hoofdpersoon. Daar wordt het namelijk alleen maar enger van…
De kunst van de suggestie
Zelf vind ik de suggestie van iets dat zou kunnen gebeuren tienmaal enger dan die zombie die door het beeld schuifelt. Een krakende tak, het gehuil van een wolf, de mist die je het zicht ontneemt… de suggestie geeft de lezer ruimte om zelf invulling te geven aan angst of het griezelmoment. Dus speel af en toe met een wazige schaduw op de muur of een tikkende klok in de verte, zonder aan te geven waar het vandaan komt.
Horror of sprookje, het is aan jou
Mijn hoofdpersoon had best een rode jas aan kunnen hebben nu ze zo door het bos wandelt. Misschien is de gewone wolf dan wel een weerwolf. Of wellicht strooit ze met kralen om de weg terug te vinden, maar stuit ze op een huis van een heks in plaats van een ondode zombie. Je maakt je griezelverhaal net zo eng als jezelf wil (en je fantasie je toelaat). En als je er niet helemaal uitkomt, dan schakel je natuurlijk een
vriendelijke schrijfcoach in die samen met je verder griezelt.
Halloween & Writing Berries
De afgelopen jaren heb ik meer
geschreven over Halloween hier op de website. Ook over de achtergronden van het feest zelf en de pompoenlantaarn. Heb je geen zin om te griezelen? Deze artikelen zijn verre van angstaanjagend. Klik op de foto en geniet. Happy Halloween!
Wat leuk dat je ook over de achtergrond van Halloween hebt geschreven. Dat wist ik allemaal nog niet. En je tips zijn erg handig!
BeantwoordenVerwijderen