Zeehondenopvangcentra roepen op: Pup op de kant? Hou afstand!

Ik ben dol op zeehondjes en ben eens op zeehondensafari geweest om ze in het wild te kunnen spotten. Verder zie ik zeehondjes alleen ‘live’ in opvangcentra en in de dierentuin. Stiekem zou ik best een pup op het strand willen tegenkomen, maar ik weet ook dat ik op afstand moet blijven, want dat vergroot zijn kans op overleven. Nu het geboorteseizoen in volle gang is, worden er meer zeehondenpups op dijken, stranden en dergelijke in het wild gespot. Ecomare en andere zeehondenopvangcentra pleiten ervoor dat we deze pups met rust moeten laten. Dus: Pup op de kant? Hou afstand! (foto: Berry de Nijs/Writing Berries)

Laat zeehondenpups met rust

Het is mooi om te zien, zo een zeehondje op het strand. Ze zien er ook zo schattig uit en vaak zijn wij mensen bang dat het diertje in de steek is gelaten. Niets is minder waar; moeders is vaak gewoon in de buurt een visje vangen voor het avondeten, terwijl haar kleintje op haar wacht op de kant. Maar zodra zij ziet dat jij je met haar pup bemoeit, zal ze uit angst niet terugkomen naar de pup. En dat is pas echt zielig, want het kleintje zal dan van de honger sterven. Blijf dus op grote afstand van een zeehondenpup en hou je hond ook aangelijnd.

Verrekijker-afstand

Hoe ver weg moet je dan blijven van een pup? Ecomare geeft als leidraad dat je het dier amper met het blote oog moet kunnen zien. Blijf dus op verrekijker of telelens afstand (als je dan toch een camera in je handen hebt). Met een beetje geluk zie je dan hoe moeder zeehond terugkomt om haar kleintje te voeden. Dat is pas echt bijzonder. Je mag natuurlijk altijd de zeehondenopvang bellen als je niet zeker weet of de moeder in de buurt is en de kleine in de steek gelaten is.

Het nieuwe opvang-protocol

Op 3 juni is er een nieuw zeehondenakkoord getekend over de nieuwe, gezamenlijke werkwijze van de Nederlandse zeehondencentra. Hierin staat dat niet iedere zeehond direct mag worden opgevangen, omdat het niet altijd duidelijk is of een dier wel of niet in de steek is gelaten. Daarbij wordt de zeehondenopvang geprofessionaliseerd met zeehondenwachters. Strandgangers die een zeehond in problemen zien, bellen met een meldpunt en laten het dier vooral met rust. Dan komt er een zeehondenwachter die eerst zal observeren of een dier daadwerkelijk alleen, gewond of ondervoed is. Na observatie wordt er besloten of het dier opgevangen wordt in een zeehondencentra of niet. Het is namelijk veel beter voor een pup om in het wild op te groeien bij zijn moeder.

Opvang blijft bestaan

Hoewel er wordt gestreefd minder zeehonden op te vangen in de opvangcentra, blijft de zeehondenopvang uiteraard bestaan. Er zijn immers altijd dieren in nood die echt hulp nodig hebben. Zoals Yin en Yang, twee pups die op Texel zijn gevonden. Ze lagen samen op de dijk naast het fietspad bij De Volharding. De plek was niet geschikt om de pups met rust te laten (het is nogal een druk punt), daarnaast was een van de twee gewond en waren beide pups te mager. Ecomare heeft ze daarom meegenomen naar de opvang om ze te verzorgen. Zodra ze weer zijn aangesterkt, brengt Ecomare ze ook weer terug naar de Waddenzee. Kijk voor meer informatie ook op Ecomare.nl.

Yin en Yang op de dijk (foto: Jitty Leijen)

Yin en Yang in Ecomare (foto: Ecomare)

Belangrijke telefoonnummers

Er wordt momenteel hard gewerkt aan het organiseren van een landelijk meldpunt voor het melden van gestrande zeehonden. Tot die tijd kun je bij een dier in nood altijd bellen met 144. Denk hierbij aan zeehonden met grote wonden of die verwikkeld zijn in plastic en visnetten. Daarnaast is het mogelijk om te bellen met Ecomare (0222-317741), Zeehondencentrum Pieterburen (059-5526526) en A Seal Stellendam (088-274 7780).

Meer over de verschillende opvangcentra in Nederland (naast deze drie) lees je deze maand in Goed Doel (op maandag 27 juli aanstaande). Aanstaande maandag 13 juli staat de Zeehond centraal in de rubriek Dier van de Maand.