Lekker Lezen De jurk van Texel

Soms heb je van die verhalen, dat wanneer je ze uitgelezen hebt, er alleen even een zucht en een ‘wauw’ aan je lippen ontsnapt. Gewoon, omdat het zo ontzettend mooi was. Dit boek vond ik in de boekwinkel tijdens mijn vakantie op Texel en eenmaal opengeslagen, liet het niet meer los. Stiekem wil ik dat dit het echte verhaal is, maar het is verzonnen. En zo mooi verwoord dat ik het zeker nog een keer ga lezen. Ik heb het over De jurk van Texel, door Olga Hoekstra. (foto: Berry de Nijs/Writing Berries)

Boekgegevens

Titel: De jurk van Texel
Auteur: Olga Hoekstra
Uitgeverij: HarperCollins
Uitvoering: Paperback
Bladzijdes: 304
Prijs: € 21,99
Publicatiedatum: 18 juni 2025

De Jurk

Voordat we het verhaal induiken, moet je eerst iets weten over De Jurk. Ja, in hoofdletters, want ze is zo bijzonder. Ze is door Texelse duikers uit een wrak voor de kust van Oudeschild gehaald. Hier liggen heel veel gezonken schepen overigens, want de vloot van Nederland lag bijna altijd voor anker bij deze haven. Stormen en zandbanken hebben menig schip met hun opvarenden en hun spulletjes opgeëist. Zo ook het Palmhoutwrak, wat zo heet omdat er heel veel palmhouten stammetjes in het bagageruim zijn gevonden. Waarschijnlijk om meubels van te maken overzee. In dit wrak vond men een kledingkist. En uit die kledingkist kwam een nagenoeg gave jurk. Dé Jurk. Ze lag sinds 1650 al onder water en is zó goed bewaard gebleven. Dat is gewoon magisch. En een reden voor een verhaal. En Olga bedacht zo een verhaal, waarbij één kledingstuk, aldus de cover, het leven van twee jonge vrouwen verbindt…

Twee vrouwen, één jurk

Het verhaal gaat over twee vrouwen. De ene heet Elisabeth van Baerle en speelt zich af in Medemblik in het jaar 1652. Elisabeth wordt als product uitgehuwelijkt en krijgt hiervoor een bruidsjurk. Ze heeft haar hart echter al verloren aan een ander en wil er alles aan doen om aan het plan van haar vader te ontkomen. De andere vrouw heet Emilie van Brandeele en speelt zich af in het nu. Zij is textiel archeologie en wordt gevraagd een jurk te onderzoeken die uit een scheepswrak is gehaald. Om meer over de jurk te weten te komen, probeert ze in contact te komen met de duikers. Joost de Ridder is een trotse Texelaar die ze maar moeilijk openbreekt. In eerste instantie is Emilie vooral bezig met het redden van haar carrière, maar gaandeweg kiest ze toch voor een ander pad…

Levendig verhaal

De switch tussen heden en verleden maakt het dat je telkens verder wil lezen. Je wil weten hoe het met Elisabeth gaat (wat uit een zij-perspectief is geschreven) en je wil met Emilie op zoek naar de waarheid achter de jurk, Joost en alle andere perikelen waar ze mee te maken krijgt beleven (geschreven in de ik-vorm). Door deze wisseling tussen perspectieven, heb je ook heel erg het gevoel dat het ene echt al is gebeurd en het andere, tja, daar zitten we middenin. Dat maakt het verhaal extra levendig. Olga beschrijft haar karakters ook heel treffend. Ze heeft soms maar een paar woorden nodig om iemand neer te zetten. Daar hou ik wel van. Verder vind ik het verhaal heel mooi in elkaar passen. Het is zo menselijk. Want niet alleen de zoektocht naar de eigenaresse is heel interessant, de zoektocht van Emilie en de relatie tot haar ouders, de Alzheimer die bij haar vader is geconstateerd (en hoe hij haar toch helpt met haar zoektocht), de gesloten oester Joost en hoe anderen haar soms beïnvloeden, maken van dit verhaal gewoon een ‘wauw’-verhaal. Eentje die ik nog een aantal keer wil lezen en meemaken. En vergeet niet het decor van het boek: Texel! Olga kent het eiland en neemt je dankzij Emilie mee naar allerlei pittoreske plekken. En tja… er zit uiteraard romantiek in de lucht, aan het strand, onder de sterren… Van een cafeetje in Den Hoorn tot aan het huisje in De Cocksdorp en van de haven van Oudeschild tot aan het huis van Joost in Oosterend, als je het eiland een beetje kent, dan voel je de sfeer, dan hoor je de golven en het krijsen van de meeuwen.

Research zonder geschiedenisles

Door het hele verhaal heen merk je dat Olga precies weet waar ze het over heeft. Okay, het verhaal van Elisabeth is misschien niet waar, maar ze heeft tot in de puntjes onderzoek gedaan naar De Jurk, het Palmhoutwrak, het eiland Texel, de zaken in het verleden en hoe het gaat met archeologische vondsten nu. Je merkt dat ze precies weet wat er speelde en kan spelen. Wat ik heel tof vond, is dat deze informatie heel natuurlijk in het boek is verweven. Je gaat niet bij een professor langs die even haarfijn een geschiedenisles geeft, waardoor het verhaal ineens op de achtergrond staat. Nee, je gaat met Emilie op zoek naar antwoorden en uiteraard voert ze gesprekken, maar die zijn heel natuurlijk. Om zo een verhaal te kunnen schrijven heb je inderdaad heel veel kennis nodig en het is heerlijk wanneer dat zo mooi gedoseerd wordt door het boek heen.

Olga Hoekstra

Misschien ken je Olga onder de naam Lis Lucassen, dat is haar pseudoniem waaronder ze vele thrillers, spicy romans en feel good verhalen schreef. Onder haar eigen naam heeft ze inmiddels ook al een aantal titels staan. De jurk van Texel is daar het nieuwste boek van. Ze geeft les in creatief en journalistiek schrijven en woont zelf in Twente met haar gezin.

De jurk van Texel: prachtig verhaal

Het lijkt mij wel duidelijk nietwaar dat ik dit boek heel erg mooi vond en zeker kan aanraden. Voor mij kwamen er heel veel interesses samen, zoals geschiedenis, romantiek, Texel en verhalen van echte mensen. En natuurlijk het mysterie van De Jurk.
Wist je dat De Jurk ook echt te zien is in Museum Kaap Skil in Oudeschild op Texel? Lees meer via Bijzonder: De Jurk in Museum Kaap Skil.