21 mei 2022 reisde ik als trotse sponsor van een vinvisvingerkootje af naar Texel, omdat bij Ecomare de officiële opening plaatsvond van het vinvisskelet. Het is sindsdien te bezichtigen in het Noordzeeaquarium onder het Natuurmuseum en de zeehondenopvang. Het skelet is prachtig en het geeft maar weer eens aan hoe groot vinvissen zijn. Het verhaal van deze dame is best tragisch, maar het wordt wel op een mooie wijze verteld in het Natuurmuseum. En helemaal tijdens de officiële opening. (foto’s: Berry de Nijs/Writing Berries & Henk de Nijs/Photanimals) 
Een tragisch avontuur
Op 20 augustus 2017 lag er een kadaver van een vinvis op het strand. Het dier was al een tijdje dood aan de staat van ontbinding te zien in combinatie met de geur die uit het kadaver kwam. Voordat ze op Texel aankwam had het dier al een hele reis achter de boeg. Deze vinvis is namelijk afkomstig uit de Golf van Biskaje bij Frankrijk. Hier wonen vele vinvissen, omdat er zoveel lekkers te eten is voor ze. Het barst er van de vis. En van de potentiële partners om mee te paren. Deze vinvis woonde hier ook en daar is zij aangevaren door een containerschip. Het schip voerde haar kadaver mee richting South Hampton, waar ze van het steven afgleed en in de wateren rond bleef dobberen om voor een tweede keer aangevaren te worden. Voor de tweede keer gleed het dier weer in het water om vervolgens met de stroming meegevoerd te worden naar Texel. Zo vertelde Adrie Vonk tijdens de opening. Hij was nauw betrokken bij het hele proces en zelfs als een van de eerste ter plaatse na de stranding.
Bijzondere vinvis
Een andere belangrijke man vanaf het begin is Pierre Bonnet. Hij vertelde over het hele proces na de stranding. Want op die bewuste dag was ook meteen Rijkswaterstaat ter plaatse die wilde dat het kadaver zo snel mogelijk werd geruimd. Burgemeester van Texel Michiel Uitdehaag (tevens hoofd strandvonder) heeft hen gelukkig overtuigd dat het de moeite waard was om deze vinvis te bergen. Omdat hij beloofde dat het met een dag gebeurd zou zijn, kregen ze hiervoor groen licht. Maar, zo vertelde Pierre, een vinvis van (toen gedacht) 18 meter en pak hem beet 50.000 kilo is best een heel werk. Ook vroeg men zich nog af of deze vinvis wel binnen de bijzondere collectie van Ecomare zou passen. Want ze was (dacht men) niet de grootste die ooit is gestrand en ze had geen bijzonderheden, zoals de eerste voor Nederland (Bultrug Vlieland 2003), geen ambergrijs (Potvis 2012) of een scolioserug (Dwergvinvis 2019). Toch bleek deze dame heel bijzonder te zijn, want met haar 24 meter (zoals men ontdekte bij het in elkaar zetten van het skelet) is ze mooi de grootste ooit gestrande vinvis in Nederland.
Walvisprotocol
Voor een gestrande walvis geldt het walvisprotocol wat is opgesteld door het ministerie van LNV. Burgemeester Michiel Uitdehaag volgde op de dag van de stranding dat hele protocol op en was snel ter plaatse om eventuele strandjutters en omstanders bij het dier weg te houden. Hij schakelde ook kenners in om het dier te identificeren, zodat hij wist wat hij verder moest doen. Hij is ontzettend trots op wat alle medewerkers hebben gepresteerd. Vooral Chris die de botten heeft schoongemaakt en het skelet in vier weken tijd in elkaar heeft gezet. Het mooiste verhaal is toch wel dat Michiel de vinvis had moeten aangeven bij de douane. Maar ja, daar zijn geen formulieren voor. Waarschijnlijk dacht men dat het om een potvis ging die wel eens ambergrijs in de darmen kon meedragen, maar een gewone vinvis heeft dat uiteraard niet. Uiteraard knipte de burgemeester uiteindelijk het lint door om zo de bezichtiging van de vinvis officieel te openen.
Indrukwekkend!
De mannen hadden waarschijnlijk nog wel tientallen verhalen kunnen vertellen over de vinvis, maar kijken naar het dier is net zo indrukwekkend. Het skelet is van neus tot het laatste werveltje 24 meter lang. Dat is net zo lang als vier volwassen olifanten achter elkaar. Het neemt een hele wand van het aquarium in beslag, ware het niet dat het dier een kleine bocht maakt. Dat heeft men zo gedaan om de vinvis een dynamische houding te geven. Wat zeker gelukt is. Het skelet mist wat botten die door de tweede aanvaring waarschijnlijk uit het lichaam zijn verdwenen. Deze zijn met een 3D printer toegevoegd aan het skelet, zodat je een volledig dier kan aanschouwen. Ook kun je de verwondingen van de aanvaringen duidelijk zien aan een rib die anders staat dan de anderen en een scheur in de kop.
Ga dat zien
De foto’s laten eigenlijk de grootsheid van dit prachtige dier niet in zijn totaliteit zien. Het is echt een aanrader om naar Ecomare te gaan en de vinvis met eigen ogen te bekijken. Als trotse sponsor van een vingerkootje was ik onder de indruk dat 1 zo een kootje namelijk net zo groot is als mijn hand! Dat moet je zelf gezien hebben. En als je er dan toch bent, loop ook de andere tentoonstellingen binnen. En vergelijk meteen de grootsheid van de vinvis met de bijzondere skeletten van de potvis en orka in de Walviszaal. Uiteraard breng je een bezoekje aan de vaste zeehondengroep en de zeehondjes in de opvang. Ecomare heeft veel te bieden en deze vinvis is een bijzonder verhaal wat daaraan is toegevoegd.
Praktische informatie
Ecomare is te bereiken door in Den Helder de Teso veerboot te nemen naar het eiland. In de haven van Texel kun je fietsen huren (of neem je eigen fiets mee) om zo naar De Koog te fietsen. Met de auto en de bus (zie Texelhopper.nl) is Ecomare tevens goed bereikbaar. Je vindt Ecomare aan de Ruijslaan 92. Kijk voor meer informatie, openingstijden en entreeprijzen op Ecomare.nl.
(foto: Ecomare Texel)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor je reactie! Reacties worden altijd eerst beoordeeld voordat ze worden geplaatst. Het kan dus even duren voordat je je reactie hier terugziet. Omdat ik graag een persoonlijk antwoord geef worden anonieme berichten op artikelen niet geplaatst.