Ecomare heeft een jubileum te vieren. In de zomer van 1952 vingen medewerkers van het Texels Museum namelijk hun eerste zeehond op. Daarmee was de start van de zeehondenopvang op Texel, als eerste in Europa, een feit. Volgende week wordt dit jubileum groots gevierd op een Zeehondenfeestje op 10 augustus en een gratis-toegang-voor-kinderen-actie op 12 augustus. In die 70 jaar is Ecomare uitgegroeid tot een instituut wat zich bezig houdt met opvang, educatie en wetenschap. Het is een plek waar je meer leert over de bewoners van de Noordzee en Waddenzee. Ook nieuwsgierig naar hoe het begon? Lees dan snel verder. (foto’s, mits anders aangegeven: Berry de Nijs/Writing Berries) 
foto: Ecomare
Bij het begin beginnen: Texelsch Natuurhistorisch Museum
Voordat Ecomare bestond, was er eerst het Texelsch Natuurhistorisch Museum wat in 1929 werd opgericht door meneer H.J. Kraai. Hij was onderwijzer in Den Burg en vond een lokaal in de Mulo-school van Den Burg om een collectie van meer dan 120 opgezette vogels van de kunstschilder Staring onder te brengen. Samen met schelpen en archeologische vondsten, trokken de vogels in het eerste jaar ruim 2000 bezoekers. Zo ontstond het Texels Museum met meneer Kraai als directeur. Na het overlijden van Kraai in 1941 nam Herman van der Horst (1910-1976) de taak als directeur over. Naast objecten wilde Herman ook een collectie foto’s en films tonen. In 1943 maakte hij samen met Nol Binsbergen zijn eerste film over het eiland: ‘Texel, parel der Waddeneilanden’. Tijdens de Tweede Wereldoorlog sloot het museum haar deuren en werd deels vernield. In 1947 vond het museum een nieuw thuis in een oude Duitse barak in het bos van Texel aan de Monnikenweg. In 1945 nam Gerrit de Haan het directeurschap over, samen met zijn vrouw Annie. Dit deden zij tot 1985.
De jaren vijftig: pionieren
In den beginne was er geen andere organisatie die zeehonden opving in Europa. Dus toen Gerrit en Annie besloten in 1952 om zeehonden in nood op te vangen, moesten ze dus helemaal zelf uitzoeken hoe dit eigenlijk in zijn werk moest gaan. Er werd dus veel uitgeprobeerd om een zeehond aan te laten sterken. Men wist dat zeehonden groot worden van vette melk, dus werd er eerst slagroom aan de pups gegeven. Dat hielp niet. Gemalen vis daarentegen wel. Het voeden gebeurde op schoot, alsof de pup een baby was. Om de badjes te vullen werd er met een Landrover zoutwater gehaald en naar het Texels Museum in het bos gebracht. In die tijd bleven de zeehondjes bij de verzorgers; er werd immers nog altijd op zeehonden gejaagd in die tijd en daar waren ze een stuk veiliger.
Ecomare sinds 1986
In 1975 verhuisde het opvangcentrum vanuit het bos naar de huidige locatie aan de Ruijslaan en kreeg het de naam Natuurrecreatiecentrum. Deze plek in de duinen van De Koog was een uitkomst. Het zeewater kon namelijk gewoon via leidingen door de duinen naar de bassins worden geleid (geen Landrover meer nodig dus). Het centrum bleef groeien en onder de bezielende leiding van de nieuwe directeur Jan Kuiper kreeg het opvang- en natuurcentrum in 1986 de naam Ecomare. Het centrum professionaliseerde verder. Zo kwamen er gescheiden quarantaineruimtes en betere voeding. Bezoekers konden het hele opvangtraject volgen. Naast zeehonden worden er ook zeevogels opgevangen en kun je genieten van het Noordzeeaquarium waar nu het grootste vinvisskelet van Nederland te zien is. Daarnaast is er nog de Walviszaal met skeletten van andere walvisachtigen en expositieruimtes waar educatieve tentoonstellingen worden gerealiseerd. Ecomare is toch nog altijd onderdeel van het Texels Museum (samen met de Oudheidkamer, de Vuurtoren en Museum Kaap Skil). In het opvangcentrum woont een vaste groep zeehonden. Deze dieren konden om welke reden dan ook niet terug naar zee en mogen daarom in het centrum blijven.
Praktische informatie
Ecomare is dagelijks geopend van 9.30 uur tot 17.00 uur. Het ligt vlakbij De Koog en is gemakkelijk bereikbaar met de Texelhopper, de fiets en de auto. Er zijn parkeerplaatsen bij het opvangcentrum, maar ook verderop bij de strandafslag. Op heel Texel geldt betaald parkeren, met een Texel parkeervignet heb je daar geen omkijken meer naar. De zeehonden worden gevoerd om 11.00 uur en 15.30 uur en de dieren in het Zeeaquarium krijgen om 14.30 uur te eten. Deze voedermomenten gaan altijd gepaard met een interessante presentatie over de dieren en Ecomare zelf. Ecomare is voor een groot deel afhankelijk van donaties. De opbrengst van de dagtickets gaat voor het grootste deel naar de verzorging van de dieren. Het is mogelijk om een zeehondje symbolisch te adopteren. Ook een donatie voor een emmertje vis is altijd welkom. Voor meer informatie, tickets en de manieren waarop je kan doneren, kijk je op Ecomare.nl.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor je reactie! Reacties worden altijd eerst beoordeeld voordat ze worden geplaatst. Het kan dus even duren voordat je je reactie hier terugziet. Omdat ik graag een persoonlijk antwoord geef worden anonieme berichten op artikelen niet geplaatst.