Eén van mijn meest favoriete theesoorten is rooibosthee. Ik vind het heerlijk smaken en de kleur is ook nog eens diep en prachtig: als de ondergaande zon boven Zuid-Afrika. Je kunt het warm drinken, maar ook koud en het is heerlijk als je het zoet met een beetje honing… Bovendien vind ik de verpakking altijd leuk om te lezen: echte Rooibos wordt namelijk aangeprezen in het Zuid-Afrikaans. En zeg nu zelf ‘teesakkies met lekker suid-afrikaanse tee’, dat klinkt toch heel gezellig? (foto: Berry de Nijs/Writing Berries)
Sterk rooi bossie
Rooibos thee is een specialiteit uit Zuid-Afrika en wordt gemaakt van een rooi bossie die je in de natuur alleen kunt vinden op de hellingen van het Cedergebergte. Het is de perfecte plek voor de struik om te groeien: de bodem is arm aan voedingsstoffen, maar het klimaat zorgt ervoor dat de struik optimaal kan ontwikkelen. Deze – zeg maar – barre omstandigheden hebben er wel voor gezorgd dat de struik dorstlessende eigenschappen heeft en heel veel antioxidanten bevat. Inmiddels zijn ook veel plantages waar de struik het zeer goed op doet.
Vuurrode naaldjes
Rooibos betekent rode struik (rooi bossie, zoals de Zuid-Afrikanen het noemen), maar de botanische naam is Aspalathus Linearis. De plant zelf echter is hartstikke groen en bevat kleine naaldjes. Deze naaldjes verkleuren naar vuurrood wanneer ze gedroogd worden. Hiervan wordt dan de thee met haar dieprode kleur getrokken.
Clanwilliam: hart van de rooibosteelt
Het drinken van rooibosthee is in Zuid-Afrika al eeuwen heel gewoon. Zo maakten verschillende stammen al een gezondheidsdrank van de gedroogde naaldjes. In 1772 vertelde plantkundige Carl Thunberg voor het eerst over het drankje van de San stam. De San woonde in de buurt van Clanwilliam. Dit dorp is nu het hart van de rooibosteelt: hier bevinden zich de meeste plantages.
Russische producent
Hoewel Thunberg er veel over vertelde in zijn lezingen en boeken, duurde het nog lang voordat het grotere publiek de thee ging drinken. Pas in 1902 begon rooibos bekend te worden. Het was de Russische kolonist Benjamin Grinsberg die commerciële potentie in de thee zag en het onder de aandacht ging brengen van de andere Zuid-Afrikanen. Hij begon met het uitdelen van gratis monsters in Kaapstad. Kort daarna werd hij de grootste distributeur en producent van rooibosthee.
Tekort aan Zwarte thee
Tijdens de Tweede Wereldoorlog ontstond er een tekort aan zwarte thee, omdat dit niet meer aangevoerd kon worden vanuit de koloniën. Dat was gunstig voor de rooibosthee-industrie. Helaas duurde deze populariteitsopleving niet lang, maar konden dankzij de Clanwilliam Teekoöperasie (1948) en de Rooibosraad (1954) de telers het hoofd wel boven water houden. Na de afschaffing van de Apartheid en door de stijgende populariteit van kruidentheeën, kwam rooibosthee weer in de spotlight te staan. Hierdoor is rooibos in Nederland een van de meest gedronken theesoorten.
Goede eigenschappen
De thee van de rooibos is niet alleen lekker, het heeft ook nog eens een aantal gezondheid bevorderende eigenschappen. In Zuid-Afrika wordt het zowel als gewoon drankje genuttigd als gedronken als gezondheidsdrank. Het is dorstlessend, cafeïnevrij en looizuurarm. Maar het is ook nog eens rijk aan antioxidanten die in het lichaam de vrije radicalen te lijf gaan. Tevens bevat het belangrijke mineralen zoals magnesium en calcium. En dat allemaal in zo een lekker kopje rode thee!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor je reactie! Reacties worden altijd eerst beoordeeld voordat ze worden geplaatst. Het kan dus even duren voordat je je reactie hier terugziet. Omdat ik graag een persoonlijk antwoord geef worden anonieme berichten op artikelen niet geplaatst.