Perzik: vrucht van verleiding

Ooit schreef ik voor een cursus verhalen schrijven een erotisch verhaal (het was een opdracht) na aanleiding van een ansichtkaart. Op deze ansichtkaart stond een Arabische vrouw afgebeeld in de woestijn. Als ik mij goed herinner was er een ruiter op een kameel bij en zij zat naast manden vol perziken. Perziken zijn verleidelijke vruchten. Nog meer dan het zusje de abrikoos. De beeldspraak was dus al gauw gevonden en zonder ook maar iets te benoemen werd het een zeer geslaagd verhaal. Ik ben niet de enige die zich door perzik heeft laten inspireren in de literatuur, want de perzik komt in vele vertellingen voor als een verleidelijke vrucht… (foto: Ali Brassel/Stocksnap.io)


Familie van de roos
De perzik is een steenvrucht, dit houdt in dat het vruchtvlees een keiharde pit in zich draagt. Daarnaast is deze vruchtenbomen familie van de roos, ook zo een natuurlijke verleider. De perzikboom is een kleine boom, met lange puntige bladeren en erg mooie roze bloesem, die vroeg in het voorjaar ontluikt en de kale takken versiert. Daarna verschijnen de blozende vruchten aan de takken: geel met rode wangen aan de kant van de zon. De fluweelachtige schil maakt de vrucht dof, maar zacht in de hand.

Perzische pruim
Rond 550 voor Christus veroverde de koning van de Perzen Iran en Babylon. Het rijk van de Perzen liep helemaal tot aan Indië en onderhield goede relaties met verschillende Aziatische landen. In het jaar 334 voor Christus trok Alexander de Grote van Macedonië het Perzische rijk binnen en voerde tien jaar lang oorlog. In die tijd veroverde hij het gehele Perzische rijk, en erfde daarmee haar rijkdommen. Zo maakte hij ook kennis met een betoverende vrucht, met een zeer zachte, delicate schil en een heerlijk zoet, sappig oranjegekleurd vruchtvlees. Hij doopte de vrucht prunus persica: Perzische pruim, ofwel perzik. Hoewel Alexander de vrucht voor het eerst in Perzië tegenkwam, is de perzik van oorsprong eigenlijk Chinees.

Legendarische vrucht in China
Yuntai Mountain in China is het decor van de klassieker ‘De reis naar het Westen’ van Wu Cheng’en. Deze berg ademt oude tijden en legenden, met mysterieuze mistvlagen, zeldzame bomen, vreemde stenen en aloude pagodes, tempeltjes en grotten. In het boek beschrijft Wu de berg als het paradijs dat Huaguo (Bloemen en Fruit) Mountain heet, waar de bloemen altijd bloeien, de bomen altijd groen zijn en de perzikbomen altijd fruit dragen. In dit boek komt ook de kracht van de perzik naar voren: haar onsterfelijkheid. Volgens andere Chinese legenden, groeiden er reusachtige perziken in het land van de Onsterfelijken. Daarom werden perziken in één adem genoemd met een goed huwelijk, een goede gezondheid en een lang leven.

Fluweel zacht velletje
De perzik is ook echt een vrucht die geassocieerd werd met schoonheid. Een perzikhuid of perzik zachte huid geeft aan dat de huid net zo heerlijk zacht en blozend is als de schil van de vrucht. De Romeinen brachten de vrucht met liefde in verband met de Godin Venus, de godin van schoonheid en liefde. Hierdoor kreeg de vrucht ook de associatie met vrouwelijke schoonheid en uiteraard sensualiteit. Nu nog steeds worden de vruchten (ja, ook de abrikozen) geassocieerd met sensualiteit en wordt de zachtheid en het blozen van de vrucht vergeleken met de borsten van een vrouw. Maar dat niet alleen, de vruchten zijn ook perfect in huidverzorgende producten waarmee huid zacht, glad en soepel wordt. Denk bijvoorbeeld aan de gemalen pitten in scrubproducten. Perziken bevatten veel vitaminen en mineralen die de huid voeden, verzorgen en beschermen tegen schadelijke invloeden van buitenaf.

Zoete dromen
Wie droomt over perziken, droomt volgens de dromenencyclopedie van bitterzoete herinneringen.

Gewoon lekker
Perziken zijn natuurlijk ook gewoon heel lekker. Ideaal als toetje na een zomerse barbecue, met ijs, op een pannenkoek of in een smoothie. Wat is jouw favoriete manier om een perzik te eten?