O wat worden we de laatste dagen heerlijk getrakteerd op warm, zomers weer! Soms is het een beetje té warm; ook voor je hond. Let goed op je hond. Honden zweten namelijk niet en kunnen hun hitte veel slechter kwijt dan mensen. Binnenhouden in een koele ruimte in huis helpt om oververhitting te voorkomen. Maar er zijn nog meer tips. Bijvoorbeeld door je hond lekker te laten zwemmen! 
Een nieuwe, spannende, griezelige attractie in de Efteling? Daar hoort een boek bij. En wie kun je beter een griezelig boek voor kinderen (en volwassenen) laten schrijven dan Paul van Loon? Spoiler alert: het leverde een enorm spannend boek op met een verhaal wat je van de eerste letter naar de strot grijpt. Je moet en wil doorlezen, want na iedere bladzijde gebeurt er weer iets nieuws in dit bizarre avontuur. Daarnaast is de uitvoering van het boek prachtig met tekeningen van Efteling in combinatie met gouden accenten op de cover. Tof om zelf te lezen en natuurlijk om voor te lezen. (foto: Berry de Nijs/Writing Berries)
Het is het nationale dier van Canada en draagt daarom ook de naam Canadese bever (niet te verwarren met de kleinere Europese bever). De Canadese bever bouwt naar hartenlust dammen en is jarenlang onderwerp van handel geweest (vooral tijdens de kolonisatie van Noord-Amerika). Het is een bijzonder dier om te zien, een ware architect met boomstammen en een kei in watermanagement. Tijd om dit waterdier eens in de spotlight te zetten. (foto’s: Berry de Nijs/Writing Berries) 
In de jaren 70 van de vorige eeuw begon Kees Bakker een veehouderij, naast de kaasmakerij van zijn ouders. Zijn hobby was het verzamelen van spulletjes. Wat maakte eigenlijk niet uit. De verzameling breidde zich door de jaren heen gestaag uit in de schuur die hij er speciaal voor gebouwd had. In 1992 kreeg de schuur de naam ‘Oude Ambachten & Werktuigen museum’ en werd het een klein streekmuseum waar 20 boeren- en plattelandsambachten te zien waren waar zo’n duizend bezoekers per jaar naar kwamen kijken. Dit is het begin van een prachtig museum wat dit jaar een mooi jubileum viert. (foto’s: Berry de Nijs/Writing Berries)
Het is juni en de meteorologische zomer is begonnen! Met de vakanties in het vooruitzicht, maar ook nog speciale dagen als Pinksteren en Vaderdag, worden er meer uitjes gepland met het gezin, z’n tweetjes, voor jezelf of voor de gehele familie om familiedag te vieren. Heerlijk met zijn allen naar een pretpark, dierentuin of gewoon naar een activiteitenboerderij om samen boerengolf te spelen of andere spelletjes te doen. Op warme, zonovergoten dagen is het belangrijk om drie dingen altijd bij je te hebben. Een pet om je hoofd te beschermen, antizonnebrandcrème om jezelf tegen de schadelijke invloeden van de zon én water! (foto’s: Berry de Nijs/Writing Berries)
Mei wat was je mooi. Met aan het begin van de maand nog heel veel tulpen en voorjaarsbloemen en zomerse temperaturen gedurende de hele maand. Een heerlijke tijd om erop uit te trekken. Het begin van juni gaat ook zeker niet tegenvallen qua weer. Heerlijk toch. Afgelopen maand verschenen er weer 9 nieuwe artikelen op mijn website en ja, de bloemen kwamen daar ook nog veelvuldig in voor. Lees je nog even mee? (foto’s, mits anders aangegeven: Berry de Nijs/Writing Berries)
Een beeld kan meer zeggen dan 1.000 woorden, ken je dat gezegde? Het betekent dat je door een plaatje heel veel woorden overbodig maakt. Men kan immers zien dat het gras groen is, het meisje een blauw jurkje draagt, de bomen weerspiegelen in het water en er ergens een hertje staat te loeren in het struikgewas. Als schrijver probeer je juist het plaatje zonder plaatje te beschrijven met woorden. Schrijvers en illustrators kunnen elkaar wel enorm versterken. Zo kan een cover de aandachttrekken om een boek op te pakken (en wellicht te kopen en te lezen) en helpen illustraties kinderen om het verhaal nog beter te begrijpen en volgen. Maar wat als de schrijver alle woorden weglaat…? (foto: Berry de Nijs/Writing Berries)
De nevelpanter is een bijzondere grote kat die helaas in zijn voortbestaan wordt bedreigd. Gelukkig zijn daar de mensen van de Clouded Leopard Working Group die daar in het leefgebied van deze bijzondere kat een spreekwoordelijk stokje voor willen steken. Deze organisatie werkt samen met lokale gemeenschappen om de bedreigingen waar de nevelpanter mee te maken krijgt aanzienlijk te verminderen. Zo willen ze het voortbestaan van deze bijzondere panter beschermen en verzekeren voor de toekomst. Hoe? Dat lees je in deze aflevering van Goed Doel! (foto: Berry de Nijs/Writing Berries)
Vorige maand liet ik je kennis maken met de Sterrenhemel van Marinus Boezem. Dit standbeeld is te vinden in Gouda voor het Huis van de Stad, vlakbij het station. Naast de gravering van het sterrenstelsel van het noordelijk halfrond, bevindt zich een tweede ‘tafel’ waarop een bijzonder labyrint is te zien die ook moeiteloos de lucht erboven weerspiegelt. Dit beeld is ook van Marinus Boezem en staat vandaag centraal in Stadsbeeld.
Wat is het toch heerlijk om te wandelen met je hond! Het geeft mij echt dat gevoel van dat je samen lekker iets aan het doen bent. Het is goed voor de band die je opbouwt met je hondje en je bent samen lekker in beweging. In iedere levensfase van je hond is wandelen weer anders. Als ze jong zijn moeten ze nog leren aan de riem te lopen, maar ook om buiten een plasje en poepje te doen. En dan ook nog eens luisteren! Pff… lastig hoor als je zo klein bent en nog afgeleid wordt door iedere vogel, vlinder, dwarrelend blaadje, kinderstemmetje of fietser die voorbij komt. (foto: Berry de Nijs/Writing Berries)
Het Keukenhofseizoen is weer omgevlogen! Maar liefst 7 keer bezocht ik het bloemenpark met mijn Lentepas (dat is bijna 1x per week) tussen 20 maart en 11 mei 2025. 5 keer daarvan ging ik samen met mijn vader en onze pup. Voor mijzelf een leuke opsomming die uiteraard in het niet valt bij de vele duizenden bezoekers die ook door de poorten gingen om het mooiste van de lente te ervaren. Laten we nog even genieten van de bloemenpracht en de bezoekersaantallen van Keukenhof! (foto’s: Berry de Nijs/Writing Berries)
De eerste keer dat ik een nevelpanter zag, was in een dierenpark in Frankrijk. We gingen naar het park, omdat er sneeuwpanters zouden zijn en dit was een welkome bonus. Nevelpanters zijn prachtige dieren. Ik vind hun tekening in de vacht echt schitterend! Het is een bijzonder dier om te zien. Als je ze ziet natuurlijk. Want de nevelpanter is moeilijk te spotten door die tekening en daardoor moeilijk te fotograferen. Ik heb ze vooralsnog in Nederland alleen in Rhenen gezien. Nou ja… gezocht dan. Maar die keren dat ik de panters heb gespot, was het wel heel bijzonder. Tijd om deze prachtige panter eens in de spotlight te zetten. (foto’s: Berry de Nijs/Writing Berries) Alle foto’s gemaakt in Ouwehands Dierenpark
Het seizoen van Keukenhof loopt helaas voor dit jaar weer op zijn einde. 8 weken lang mochten we weer genieten van de mooiste voorjaarsbloemen. Het hele seizoen door kun je zomaar worden begroet door een van de Jacoba’s; een vrouw in klederdracht om gravin Jacoba van Beieren te eren. Jacoba is namelijk een bewoner geweest van het landgoed en al sinds de opening van Keukenhof in 1950 het gezicht van de bloemententoonstelling. Maar wie was zij precies en wat was haar rol op het landgoed? (foto’s: Berry de Nijs/Writing Berries)
Ze is het liefste tulpenmeisje van de bollenstreek: TillyTulp. Ik ben haar al meerdere malen tegengekomen bij het Bloemencorso Bollenstreek waar ze al dansend iedereen begroet. Ook bevrijdt ze tulpjes onder hun beschermende zeil vandaan bij kwekers (check haar Instagram maar eens!) en is ze op verschillende plekken tijdens de bloeiperiode te vinden om kinderen en volwassenen te begroeten. Tilly Tulp is dé mascotte van het voorjaar en ze heeft zelfs haar eigen prentenboek! (foto: Berry de Nijs/Writing Berries)
De lente is bijna voorbij! Althans, de bloei van de bollenvelden nadert zijn einde. Keukenhof is alleen deze week nog open (tot en met 11 mei 2025). Tot en met half mei (om en nabij, dit ligt natuurlijk ook aan de weersomstandigheden) is er in de verschillende bollenstreken nog veel moois te beleven. Wil je nog even snel van alle bloemenpracht genieten? Kies dan een van deze routes! (foto’s: Berry de Nijs/Writing Berries)
Hoe kan het zo zijn dat april alweer voorbij is? Het komt vast doordat april zijn eigen willetje heeft. En natuurlijk het mooie weer waarop we de laatste weken zijn getrakteerd. Het is dan extra fijn om erop uit te gaan. Naar Keukenhof bijvoorbeeld, of het bloemencorso, een dierenpark of pretpark… Oftewel, gewoon naar alles wat je leuk vindt. Ook mei gaat met heerlijke temperaturen beginnen, maar voordat het zover is, blik ik nog even terug op de artikelen van vorige maand! (foto’s, mits anders aangegeven: Berry de Nijs/Writing Berries)
Iedereen is wel eens verdrietig. Dat is heel normaal. Het kan om iets kleins gaan, het verlies van een geliefd object bijvoorbeeld, of om juist iets heel groots, zoals een sterfgeval. In verhalen komen verdriet, vaak samen met eenzaamheid, vaak voor als thema’s, zowel in kinderverhalen als die voor volwassenen. Het is immers een universele emotie. Het is ook een moeilijke emotie om te beschrijven of te gebruiken in een verhaal, maar zeker niet onmogelijk. Hopelijk helpen deze tips je een beetje om deze emotie in een verhaal te verwerken. (foto’s: Berry de Nijs/Writing Berries)
Wanneer ik research doe voor de rubriek Dier van de Maand en uitkom op het stukje ‘Status in het wild’, schrik ik vaak hoeveel dieren er eigenlijk bedreigd worden in de wereld. Meestal komt deze bedreiging door het verkleinen van de leefomgeving door bijvoorbeeld drooglegging en boskap. Maar steeds vaker lees ik ook over illegale handel van ‘huisdieren’ en bush meat. Veel dieren zijn slachtoffer hiervan. Dankzij oplettende natuurbeschermingsorganisaties en douaniers kunnen levende dieren tijdig onderschept worden, zodat ze kunnen worden opgevangen. Stichting Wanicare zet zich in voor deze – en andere – geredde dieren in Indonesië, samen met het Cikananga Wildlife Rescue Centre. (foto’s: Berry de Nijs/Writing Berries)
Een tijdje geleden alweer zat ik in de trein van Den Haag naar Utrecht en strandde, al lezend in het Kleine Heelal (een prachtig boek, maar dat zal ik later eens bespreken), op station Gouda. De trein ging niet verder en ik werd later opgehaald vanaf het Burgemeester Jamesplein. Het boek en het kunstwerk wat ik daar tegenkwam kon elkaar niet beter treffen: een glanzend plateau met daarin een sterrenhemel met sterrenbeelden gegraveerd. Het staat bij een ander kunstwerk, maar die bewaar ik voor de volgende keer. (foto’s: Berry de Nijs/Writing Berries)
Puppy’s zijn superlief en speels en druk en baldadig en stout en ondeugend en dan weer, als ze slapen superduperschattig. Mijn pup is alles van dit en meer. Hij kan vol overgave spelen en dit spelen gaat gepaard met… bijten. Bijten is een vorm van communiceren, want een pup (of hond in het algemeen) heeft natuurlijk geen handen om je mee vast te pakken. O ja, lekker met de pootjes slaan als meneer op zijn rug ligt, hoort er zeker bij. Maar je vastpakken met dat bekkie wat de hele tijd open lijkt te staan… dat gebeurt regelmatig. Met alle krassen en putjes op mijn handen (en soms echt gewoon een wond) van dien. Het hoort erbij, maar ik kan voor hem en mij niet wachten totdat hij gaat wisselen. (foto’s: Berry de Nijs/Writing Berries)
Eerlijk is eerlijk; ik ben nog aan het nagenieten van de praalwagens en bloemstukken op luxe wagens die ik vorige week vrijdag mocht aanschouwen in Noordwijkerhout. Het Bloemencorso Bollenstreek is dan wel weer voorbij, het nagenieten gebeurd zeker nog volop. En al helemaal natuurlijk bij de winnaars van het corso. Tijdens de stekersdagen, de opstelling van de wagens op vrijdag en het corso zelf worden de wagens gejureerd. En dat leverde deze editie weer zeven toffe winnaars op! (foto’s: Berry de Nijs/Writing Berries)
Slingerapen danken hun naam aan hun lange armen waarmee ze moeiteloos van de ene tak naar de andere slingeren. Er zijn in Nederlandse dierenparken verschillende slingerapen te zien, maar alleen in Apenheul ontmoet je de Colombiaanse slingeraap die daar samenwoont met de capibara. Het zijn heerlijke knuffelkonten, want ze zitten graag op een kluitje met elkaar! Wist je trouwens dat de vrouwen de baas zijn bij deze slingerapen? En dat ze heel goed onthouden waar je lekkernijen kan vinden! (foto’s: Berry de Nijs/Writing Berries, alle gemaakt in Apenheul)
Vanmiddag was het weer op en top genieten in Noordwijkerhout. Het zonnetje scheen en de hele lucht rook naar heerlijke hyacinten. Deze zalige lentegeur kwam voort van de bloemen rondom het Witte Kerkje in het hart van Noordwijkerhout en natuurlijk van de prachtige praalwagens die morgen door de bollenstreek gaan rijden. Vandaag stonden ze weer opgesteld op de Brink en langs de Herenweg om door alle voorbijgangers bewonderd te worden. En er viel veel te bewonderen! (foto’s: Berry de Nijs/Writing Berries)
Vorig jaar bezocht ik Museum De Zwarte Tulp in Lisse voor een heel speciale tentoonstelling waarin de werken van Anton L. Koster centraal stonden. Tussen de Bollen vertelde het verhaal van zowel de landschapsschilder als hoe het was om in die tijd bollenteler te zijn door middel van animaties en objecten. De schilderijen van Anton weerspiegelen die tijd in een kleurrijke, stralende manier. Het wekte bij mij hetzelfde gevoel op wat ik krijg als ik de bollenvelden zelf mag aanschouwen. Tijd om een zo een werk van Anton eens nader te bekijken. (foto’s: Berry de Nijs/Writing Berries)
Een kinderboek over olifanten wat je kan voorlezen, zelf lezen, in kan kleuren en je allerlei weetjes over de dierenwereld meegeeft, dat is Lanterfant & Roezemoes – avonturen in de avonduren. In samenwerking met Marjo Hoedemaker en DierenPark Amersfoort heeft Marco Bosmans een prachtig verhaal geschreven over twee olifanten die even een uitstapje maken in de dierentuin, zodat mama Lanterfant haar dochter Roezemoes van alles kan leren over de dieren die er wonen. (foto: Berry de Nijs/Writing Berries)
Aankomende zaterdag 12 april rijdt de allermooiste file van Nederland weer van Noordwijk naar Haarlem: het Bloemencorso van de Bollenstreek! Prachtige praalwagens vol lentebloemen in de mooiste creaties gestoken trekken dan aan je voorbij. Jammer dat dit maar één dag per jaar is… Of toch niet? Het Bloemencorso Bollenstreek is een meerdaags evenement, waarbij 12 april natuurlijk het hoogtepunt is. Maar je kan al de hele week genieten van de opbouwdagen, het lichtjescorso en natuurlijk de opgestelde wagens. (foto’s: Berry de Nijs/Writing Berries)
Het is de laatste dag van maart en de lente is in volle gang. Met al enkele bezoekjes aan de Keukenhof achter de rug deze maand (er gaan er zeker nog een aantal volgen) en volop genieten van een lekker lentezonnetjes, is het voorjaar goed begonnen. Daarnaast bezocht ik een indrukwekkend mooie tentoonstelling verdeeld over twee musea, ben ik in het nijntje museum geweest (later hierover meer) en zijn we druk met de opvoeding van de pup. Kortom, een heerlijke maand dus. O en morgen is het 1 april dus wees een beetje op je hoede voor gekke grappen – ook van dagjes uit! (foto’s, mits anders aangegeven: Berry de Nijs/Writing Berries)
Als schrijver sta je vaak voor de keuze: ga je fictie of non-fictie schrijven. Voor beide genres valt iets te zeggen en het is natuurlijk helemaal aan jou als schrijver wat je kiest. Ben je echt een fictief schrijver? Probeer dan ook eens een stukje non-fictie te schrijven, gewoon om het uit te proberen. Of combineer het met elkaar. De mogelijkheden zijn eindeloos, zolang jij maar aan het roer staat van het verhaal. (foto: Berry de Nijs/Writing Berries)
Alpaca’s zijn zo leuk! Ze zijn vriendelijk, hebben van dat heerlijke zachte haar (kun je overigens heel goed mee breien) en zijn gewoon heel leuk. Veel mensen houden alpaca’s op een weilandje, omdat ze zo leuk vinden. Net als dat een koppeltje schapen of geiten gehouden worden, worden ook alpaca’s vaak als gezelschapsdier gehouden. In heel veel gevallen gaat dat natuurlijk prima. Maar wat als de dieren verwaarloosd worden op hun te kleine stukje land, omdat de lol er een beetje vanaf is? Of wat als je de dieren om welke reden dan ook niet meer kan verzorgen, al doe je dat nog zo graag? Dan staan de mensen van Stichting Alpaca Rescue Nederland voor je klaar om alle zorgen op zich te nemen en de dieren, indien nodig, opnieuw op te voeden, zodat ze naar een nieuw thuis kunnen. (foto’s: Berry de Nijs/Writing Berries)
Altijd als ik op Texel ben (en dat is sowieso een keer per jaar) dan maken we graag een rondje over het eiland op zoek naar mooie plekken om te fotograferen. Bij De Cocksdorp liggen verschillende natuurgebieden speciaal ingericht voor (trek)vogels. Lepelaars, aalscholvers, scholeksters, zelfs flamingo’s houden zich op rondom en op het eiland. Tijdens eens van die ritjes ontdekte ik dit standbeeld in het water. Een prachtig beeld passend bij de omgeving met een mooie titel. (foto’s: Berry de Nijs/Writing Berries)
Hoera! Het zonnetje schijnt en de bloeien broeien uit de grond. Vandaag is Keukenhof weer geopend voor 8 weken aan lentepret en bloemenpracht. En met het weer van vandaag was dat extra heerlijk vertoeven in het park. Natuurlijk ging ik vandaag met fotocamera naar Lisse om zoveel mogelijk lente op te snuiven en vast te leggen. Het grootste lentepark van Europa ligt er zoals altijd weer prachtig bij met allerlei vertrouwde en weer nieuwe elementen om op en top van voorjaarsbloemen te kunnen genieten. (foto’s: Berry de Nijs/Writing Berries)
Drilpuddingen, Mona Toetjes, koekjes, ijsjes, muffins, macarons, taarten met fruit en hazelnootschuim, wafels… O loopt het water ook al bij je in de mond als je aan toetjes, nagerechten of gewoon heerlijke zoete tussendoortjes voor bij de koffie denkt? En dan heb ik het nog niet gehad over chocola en bonbons… Zoetigheden en toetjes zijn tegenwoordig heel normaal. En als je een beetje handig bent, maken we gemakkelijk zelf een lekker taartje voor na de maaltijd. Maar waar komt dat fenomeen ‘toetje’ eigenlijk vandaan? Dat en meer ontdek je in het Kunstmuseum in Den Haag! (foto’s: Berry de Nijs/Writing Berries)
Dit jaar is nu al een achtbaan van emoties; en we zijn pas in maart aangeland. Het begon natuurlijk met het afscheid van Sammie, mijn maatje die ik bijna 13 jaar bij mij mocht hebben. Een intens verlies met net zo een intens verdriet (wat nog wel even gaat duren). Omdat wij thuis nu eenmaal niet zonder hondje kunnen (lees: ik ben niet compleet zonder hondenkind), zijn we eigenlijk best snel op zoek gegaan naar een nestje. En die vonden we bij heel lieve mensen. Lang verhaal kort: op 14 februari kwam mijn nieuwe hondenkind bij ons wonen. Een Tibetaanse Terriër, met een supertrouw, lief en ondeugend karakter. En tja… het is een pup. En een pup (nu bijna 3 maanden) kost veel energie. (foto: Berry de Nijs/Writing Berries)
Ik hou van vogels en hoewel ik geen vogelaar ben, kan ik er best wel een paar van elkaar onderscheiden. Wanneer ik op Texel ben, ga ik graag even naar de vogelmuur om in het natuurgebied kustvogels te spotten. Zoals een grote diversiteit aan meeuwen, ganzen, eenden, aalscholvers en zelfs lepelaars. Maar heel eerlijk weet ik ook niet altijd hoe ze heten en of ik nu met een zilvermeeuw of dwergmeeuw te maken heb… De Zakgids Kustvogels van Lars Gejl en Ger Meesters biedt dan zeker uitkomst! (foto: Berry de Nijs/Writing Berries)
Vorige week mocht ik mij laten overweldigen door de prachtige werken van Anselm Kiefer in het Van Gogh Museum én het Stedelijk Museum Amsterdam. De tentoonstelling is zo groots dat het in twee musea te zien is. In het Van Gogh Museum ontdek je werken die zijn geïnspireerd door Vincent van Gogh en in het Stedelijk Museum intense werken met een maatschappelijk karakter. Ook het titelwerk van de tentoonstelling is hier te zien. Sag mir wo die Blumen sind is een indrukwekkende reis waarbij je bijna de kunstwerken in kan lopen. (foto’s: Berry de Nijs/Writing Berries)
Stokstaartjes en mangoesten zijn echt leuke diertjes. Ze lijken zo oplettend en kunnen je echt aankijken en je in zich opnemen. Dit laatste zal best kloppen, want deze diertjes zitten of staan altijd op de uitkijk om eventuele gevaren in de gaten te houden. In navolging van het stokstaartje en de vosmangoest is het nu tijd voor een van die andere koddig uitziende, oplettende diertjes uit de mangoestfamilie: de zebramangoest. (foto’s: Berry de Nijs/Writing Berries) Ouwehands Dierenpark
In Den Haag is heel veel moois te vinden aan musea met bijzondere tentoonstellingen. Een van die musea is het Kunstmuseum in Den Haag. Ik ben hier al meerdere malen geweest en het is altijd genieten. Zo heb ik er Grand Dessert gezien (daar later deze maand meer over), maar ook Dior – A New Look en De Haagsche School in een ander licht. En dat zijn dan alleen nog de tentoonstellingen; het museum heeft ook nog een uitgebreide vaste collectie om van te genieten. (foto’s: Berry de Nijs/Writing Berries)
Het is maart! Dat betekent dat de meteorologische lente is begonnen! Op 21 maart start de astrologische lente, maar om het voor weermensen te vereenvoudigen wordt het nieuwe seizoen op de eerste van de maand aangekondigd. Toch zal de lente in al haar pracht pas echt losbarsten als Keukenhof opengaat, en dat is op 20 maart. Genoeg dus alweer om naar uit te kijken. Lente brengt ook lentekriebels met zich mee en die kunnen zich uiten op verschillende manieren. Zo kun je ze voelen in je buik (bij een ontluikende liefde), ervaren als schoonmaakwoede (daarom ben ik de keuken aan het opruimen en opknappen) en ze kunnen in je neus zitten. Want, jawel, het voorjaar kondigt voor velen ook weer het seizoen van hooikoorts aan. (foto’s: Berry de Nijs/Writing Berries)
Februari wat ben je toch een kort maandje. Twee keer knipperen met je ogen en die 28 dagen zijn weer voorbij. Poef! Alsof het niets is! Aan de ene kant komt dat ook door de volle dagen en het feit dat ik mij op een stapel boeken heb gestort en zo de maand een beetje heb weggelezen. Omdat lezen leuk is en je dat ook onderweg (in de bus, trein of achter in de auto bijvoorbeeld) kan doen, komt de rubriek Lekker Lezen vanaf deze maand weer geregeld terug. Want ik heb me toch mooie verhalen gelezen! Een daarvan vind je hier in het maandoverzicht, samen met de andere acht artikelen van februari. (foto’s, mits anders aangegeven: Berry de Nijs/Writing Berries)
Volgens de leuke Days of the Year website is het vandaag National Tell a Fairy Tale Day. Dus waarom zou ik het vandaag daarom niet over sprookjes hebben. Het is een van mijn favoriete genres en het is zo leuk om een kort sprookje te verzinnen en te vertellen. Bovendien hoeft het bij een sprookje allemaal niet zo ingewikkeld als het maar aan een aantal elementen voldoet. En dat ga ik je graag uitleggen in dit artikel. (foto’s: Berry de Nijs/Writing Berries)
Schildpadden zijn hartstikke leuke dieren, maar vereisen wel een goede verzorging. Maar ja, wat doe je als je niet meer voor het koddige beestje kan zorgen? En wat gebeurt er met illegaal ingevoerde schildpadjes? Juist: die gaan naar de schildpaddenopvang. Bij Stichting Schildpaddencentrum Nederland vinden deze diertjes en de schildpadjes van Stichting Schildpaddenopvang Alphen a/d Rijn een permanente huisvesting, zodat ze goed verzorgd kunnen genieten van hun leven. (foto’s: Berry de Nijs/Writing Berries)
Schaapies! Wie mij een beetje kent weet hoe leuk ik schapen vind. En standbeelden van schapen zijn daarom ook vaak favoriet. Schapen kunnen zo lekker mekkeren en stoïcijns naar je kijken. Soms lopen ze lekker alleen of staan juist op een bijna onmogelijk kluitje. Zoals bij dit standbeeld wat ik tegenkwam in Kootwijk. De vijf schaapjes zien er lekker wollig uit in hun grasveldje en staan zo heerlijk tegen elkaar aan te duwen, net als echte schaapjes. (foto’s: Berry de Nijs/Writing Berries)
In het Mauritshuis kun je nu de tentoonstelling Huis in de storm – Museum in oorlogstijd bewonderen. Deze tentoonstelling gaat over wat je als museumdirecteur zou doen in tijden van oorlog en politieke onrust, maar ook over Menno die toen als 11-jarige in het museum woonde met zijn gezin om zo het museum tegen inname te beschermen en wat hij allemaal heeft meegemaakt. De tentoonstelling heeft hierdoor een speciale laag voor kinderen gekregen. Samen met de tentoonstelling is het kinderboek De nacht van de gestolen schilderijen uitgebracht. Een schitterend verhaal waarin kinderen, roofkunst, geschiedenis en een bijzondere nacht in het Mauritshuis centraal staan! (foto: Berry de Nijs/Writing Berries)
Een terugkomend item is de jaarlijkse Maand van de Gebitsverzorging. Samen met Pedigree zetten verschillende dierenartsen zich deze maand in om je meer informatie te geven over de gebitsverzorging van je huisdier. Dit doen zij bijvoorbeeld door middel van een gratis consult of een informatieavond op de praktijk. Deze maand is heel belangrijk, want te veel honden en katten kampen met gebitsproblemen. (foto: Maand van de Gebitsverzorging)
Denk je eens in; het is 1942 en je bent 11 jaar oud. Je trekt met je vader, moeder en zusje in het Mauritshuis, omdat je vader op die manier het museum kan managen en ervoor kan zorgen dat, zoals alle andere gebouwen op Het Plein in Den Haag, er geen garnizoen of Duitse officier intrekt. Het museum is redelijk leeg, op jullie na dan en waarschijnlijk wat onderduikers op zolder. Lege lijsten hangen in de zalen. De meeste bedrijvigheid komt van je vaders kantoor, waar verzetskrant Trouw overgetypt wordt die jij straks stiekem mag rondbrengen. Dat klinkt als een spannende jeugdroman, nietwaar. Voor Menno de Groot en zijn familie was het ten tijde van de Tweede Wereldoorlog werkelijk. Zijn verhaal en het verhaal van het museum zelf, wordt vertelt in de tentoonstelling Huis in de Storm – Museum in oorlogstijd. (foto’s: Berry de Nijs/Writing Berries)
Echte reuzen zijn het, vooral als je weet dat de meeste landschildpadden helemaal niet zo groot zijn. Ze hebben op de eilanden van de Seychellen genoeg ruimte om lekker systematisch een gebied leeg te grazen en te groeien. De Aldabra reuzenschildpad volgt het leven op zijn en haar eigen tempo. Misschien is dat wel de sleutel dat ze oud kunnen worden. Het zijn in ieder geval prachtige dieren. Bovendien wonen ze in een lekker warm gebied en zijn juist op koude dagen deze verblijven in dierenparken heel fijn om even te bezoeken – en op te warmen. (foto’s: Berry de Nijs/Writing Berries) DierenPark Amersfoort
In het Sprookjesbos is in 2019 een pittoresk kasteeltje onthult. Het ligt een beetje verstopt in het bos, buiten de ‘normale’ paden. De moeder van Roodkapje zou zeggen dat je er niet heen mag, omdat je dan van het hoofdpad zou afwijken, maar het is zo de moeite waard om het toch te doen. Want tussen het Bruidskleed van Genoveva en het Landhuis van Assepoester ligt een pad wat leidt naar het kasteeltje van de Zes Zwanen. Waar Elisa hemdjes breidt van asters voor haar broers om een betovering te verbreken. (foto’s: Berry de Nijs/Writing Berries)
Ja, de winter lijkt nu echt begonnen. Ik heb al het hele weekend de autoruiten staan krabben, nadat ik eerst het laagje ijs vol ijsbloemen heb bewonderd. Het is koud, maar de zon schijnt. Echt winters weer dus en ideaal om er eens lekker op uit te gaan. Want naast dat het gewoon heel leuk is, is dit weer ook lekker gezond. De zon helpt je huid vitamine D aan te maken en er is veel zuurstof in de lucht. Liever even naar binnen? Dat kan ook zeker, maar het is ook aan te raden om een frisse neus te halen. Bijvoorbeeld door een van deze 5 soorten uitjes te bezoeken. (foto’s: Berry de Nijs/Writing Berries)
De laatste dag van januari is aangebroken en het was op zijn zachtst gezegd een heel nare maand. Ik mis mijn hondje iedere dag en dat zal wel een tijdje zo blijven. Er schijnt wel een lichtpuntje aan de horizon, maar daar vertel ik volgende maand meer over. Afgelopen maand bezocht ik voor de website de Vakantiebeurs, wat een fijne afleiding was. Het grauwe weer sloeg aan het einde van de maand eindelijk om in echt winters vriesweer met een strak blauwe lucht en dat zorgde ervoor dat een dagje naar DierenPark Amersfoort wel weer even gezellig was. Afgelopen maand zijn er precies 9 artikelen verschenen op de website. Dus lees nog even mee en ontdek de artikelen van afgelopen januari. (foto’s, mits anders aangegeven: Berry de Nijs/Writing Berries)
Je hoofdpersoon is degene die het verhaal leidt. Hij of zij is immers degene die tijdens het avontuur nauwgezet door de lezer gevolgd wordt. En je hoofdpersoon maakt alle perikelen mee, die je als schrijver voor diegene hebt uitgestippeld. Dus wat als tijdens dat avontuur je hoofdpersoon het even niet meer ziet zitten? Als de ellende hem of haar – of hen – ineens te veel wordt? Wat moet je dan doen om je hoofdpersoon weer wat moed in te praten? Ik heb drie tips voor je. (foto’s: Berry de Nijs/Writing Berries)
