In Wijk bij Duurstede staat een bijzonder meisje. Ze staat met haar grote voeten achterover geleund naar de lucht te turen. Met een verrekijker, want ze wil het natuurlijk goed zien! Het is een bijzondere verschijning, dit standbeeldje in Wijk bij Duurstede. Het is namelijk geen normaal meisje, maar een haas in een jurkje. En ze staat daar ook niet zomaar, maar om de sterren die vroeger in Theater Rondeel optraden te eren. Het gaat om Sterren van weleer en ze staat deze maand centraal in Stadsbeeld. (foto’s: Berry de Nijs/Writing Berries)
Sterren van weleer
gemaakt door: Yvonne Vissergemaakt van: brons
bestaat uit: een konijnenmeisje met verrekijker op een sokkel
staat op: Van Egmondplein in Wijk bij Duurstede
staat daar sinds: 17 november 2012
Voor Theater Rondeel
Als je van theater houdt of in Wijk bij Duurstede woont (of hebt gewoond) dan ken je vast wel Theater Rondeel. Dit theater was van 1989 tot 2005 gevestigd in een voormalige stadsboerderij. Het theater was van Ernest Besser en zijn vrouw Iet en het was een bruisende plek voor kunst en cultuur. Je kon er terecht voor toneel, cabaret, muziek, films en zelfs literatuur. Het theater werd gesubsidieerd door de gemeente, maar daar kwam in 2003 een einde aan, waardoor het theater in 2005 haar deuren moest sluiten. Hoewel het theater onder een andere naam en op een nieuwe locatie is voortgezet, blijft de herinnering aan Theater Rondeel sterk. En daarom werd het standbeeld Sterren van weleer gemaakt door Yvonne Visser. Het is een ode aan alle mensen die betrokken waren geweest bij het theater en daarom tuurt ze zo hoog, want ze wil die sterren extra goed bekijken. Volgens de kunstenaar staat dit hazenmeisje niet zomaar op een ronde sokkel. De sokkel heeft namelijk het karakter van een grafsteen gekregen, wat een duidelijke verwijzing is naar het beëindigen van het theater. De sterren staan overigens ook met naam in de jurk van het haasje geschreven. Zo kun je duidelijk namen en teksten lezen, zoals Lenny Kuhr en Podiumkunst.
Yvonne Visser
Dat Yvonne haar standbeeld eruit ziet als een mens, maar toch een dier is, is niet zo vreemd als je weet dat dierfiguren haar zeer fascineren. Dieren hebben, zo zegt ze zelf op haar website, veel wonderlijke verschijningen, waardoor ze veel meer mogelijkheden heeft om expressie in de beelden te tonen. Daarnaast spreken dieren haar aan, omdat ze in hun onschuld meer in evenwicht leven met de natuur dan mensen. Het haasje van Sterren van weleer is eigenlijk best goed gekozen, want een normaal mensenmeisje had nooit zo achterover kunnen leunen! Dieren komen dus geregeld terug in het werk van Yvonne. Ze werd geboren in 1954 in Nijmegen. Voor haar studie Handvaardigheid was ze van 1975 tot 1979 te vinden aan de Stadsacademie voor Beeldende Kunst te vinden in Maastricht. Aansluitend ging ze naar de Academie Minerva in Groningen voor Keramiek, maar al snel stapte ze over naar Vrij Schilderen. Hoewel haar carrière is begonnen met aquarellen, bleef ze toch zoeken naar andere vormen van expressie. In 1997 stapte ze over op bronsplastieken. Wil je weten wat ze allemaal maakt? Kijk dan op bronzen-beelden.nl. Hier vind je ook andere beelden die je zomaar in het straatbeeld kan tegenkomen, zoals Haas langs de A28 afslag Tynaarlo, Futen in Drachten, ‘Je kunt het’ in Zuidbroek en drie hondenbeeldjes en twee knuffelende beren voor het Martini Ziekenhuis in Groningen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor je reactie! Reacties worden altijd eerst beoordeeld voordat ze worden geplaatst. Het kan dus even duren voordat je je reactie hier terugziet. Omdat ik graag een persoonlijk antwoord geef worden anonieme berichten op artikelen niet geplaatst.