Hond Gezond Pas op voor grasaren

Vroeger, op de basisschool, vonden sommige kinderen het maar al te leuk om zo’n groene kruiper in je nek te mikken. Vervolgens kroop dat groene, vers geplukte ding over je ruggengraat en als je geluk had, bleef die niet vastzitten in je shirt of ging hij verder in je broek of rokje. Hoewel ik mij kan voorstellen dat het ongemak van een ander hierin heel grappig was, was het eigenlijk ook best gevaarlijk. Wist je namelijk dat zo een kruiper altijd doorkruipt? Dus als hij in je huid komt vast te zitten, dat hij zich dan ook een weg blijft banen? Kun je je dan voorstellen dat grasaren met kruipers een groot probleem vormen voor honden? (foto’s: Berry de Nijs/Writing Berries)

Zadenpluim van gras

Zoals je weet vermeerderen bloemen, planten en grassen zich voort door het verspreiden van zaden of pollen. Iedere plant doet dit op zijn eigen manier. Er zijn verschillende grassoorten die deze harde pluimen aan het einde van een grashalm ontwikkelen. De pluimen zijn eigenlijk zaden die aan elkaar vastzitten. Is een pluim net ontstaan, dan is deze frisgroen en ziet hij er best leuk uit. Echter na verloop van tijd drogen de groene aren uit en worden ze geel. Dat is het moment dat alle zaden loslaten om weer nieuw gras te worden. Grasaren vind je overal, maar het meest aan de rand van een grasveld, tussen stoeptegels, onderaan lantaarnpalen en langs muren. Dus op die plekken waar moeilijk, niet of nauwelijks gemaaid wordt.

Kruipers

Waar komt de naam ‘kruiper’ dan vandaan? De harde pluimen van de grasaar bevat kleine weerhaakjes. Hiermee houdt de kruiper zich vast aan iets anders. Dit kan bijvoorbeeld een verendek zijn van vogels, je sokken als je door een grasveld bent gelopen of aan de vacht van je hond. Vervolgens kruipt de grasaar verder, want dat is wat ze doen: voortbewegen. Daarin is de grasaar heel rechtlijnig en standvastig; ze gaan maar een kant op. Hierbij ‘kruipen’ ze dus gerust door de stof van je kleding heen of banen ze zich een weg in de neus, oren of huid van je hond.

Grasaren bij je hond

Grasaren kruipen dus gewoon door en kunnen zo flinke ontstekingen veroorzaken. Bijvoorbeeld tussen de voetkussentjes en tenen van je hond of diep in de oren. Met allerlei nare gevolgen van doen. Het is daarom goed om na een wandeling of het ravotten in het gras de vacht van je hond te controleren op aren. Check ook zeker bij de ogen, oren en neus. Zie je een grasaar dan kun je deze verwijderen door het voorzichtig beet te pakken en uit de vacht te plukken. Een pincet kan hier heel handig bij zijn.
Lees ook zeker het artikel van Dierenkliniek Coppelmans welke ik tijdens het zoeken naar informatie tegenkwam. Zij leggen heel duidelijk uit waar je op moet letten qua gedrag bij je hond. En wanneer het noodzakelijk is om een afspraak te maken met je dierenarts. Wacht daar overigens niet te lang mee, want hoe eerder een grasaar wordt verwijderd des te beter.

Tips bij grasaren

Probeer in de zomermaanden of wanneer de grasaren aan het einde van het voorjaar al welig tieren, zoveel mogelijk om deze planten te vermijden. Ga alleen naar goed onderhouden grasvelden om met de hond te spelen en hou ook je eigen tuin goed bij. Let hierbij vooral op gras wat zich tussen tegels en langs muren omhoog heeft gewurmd. Deze grassen hebben namelijk een grotere kans om grasaren te ontwikkelen. Controleer daarnaast dus na iedere wandeling of buitenzijn van je hond zijn vacht. Hou de vacht kort, indien dit mogelijk is, dat kan namelijk helpen. Overigens zit er ook wel een voordeel aan het friemelen aan het haar van je hond; het helpt jullie band te verstevigen en je hond vertrouwd je zijn lijf toe om te controleren. Dat is toch ook heel fijn.

Fijne zomer gewenst! Met zo min mogelijk grasaren.