Precies 10 jaar geleden wandelde ik met knikkende knietjes de Kamer van Koophandel in Utrecht binnen. Knikkend, omdat ik niet precies wist wat ik kon verwachten van een inschrijving als freelance tekstschrijver. Van het gesprek kan ik mij niet zoveel meer herinneren, wel dat ik in de schemering weer naar buiten liep, allerlei papieren tussen mijn armen tegen mij aangedrukt, even voor goedkeuring naar boven kijkend besefte dat ik ‘voor mezelf’ was begonnen. Ik kon toen niet weten wat ik allemaal mee zou maken, zou zien en doen in die 10 jaar, zoals ik nu niet weet wat de toekomst gaat brengen. Wat ik wel weet? Ik vind het nog steeds ontzettend leuk om als Writing Berries aan de slag te zijn. Zowel als schrijfcoach, als freelancer en als dagje uit blogger. Vandaag maak ik even een minitripje langs de laan der herinneringen. Ga je mee? (foto’s: Berry de Nijs/Writing Berries)
2 november 2012
Op 2 november 2012 klonk het officiële startsein voor mijn freelance tekstschrijvers leven. Ik vertelde mijn opa dat ik voor mezelf was begonnen en hij – als eigen ondernemer – zei mij: ‘Dat is heel hard werken. Maar dat kan jij wel.’ En ja, het was en is hard werken, maar dat geeft niet. Ineens kwamen er zaken bij als administratie voor gewerkte uren, gereden kilometers en de BTW-aangifte. Mappen met bonnen en facturen kwamen erbij in de kast en ik worstelde in het begin met mijn eerste aangiftes. Maar, nu 10 jaar later, draai ik daar mijn hand niet meer voor om. Lang leve spreadsheets én de hulp van mijn vader en broer. Ik ben mijn familie sowieso heel dankbaar voor alle steun, mag ook wel eens gezegd worden toch?
Alles en nog wat
Het vinden van opdrachten is niet altijd even gemakkelijk. De ene keer komt een opdracht sneller naar je toe dan een andere keer. Dat is geen probleem, want ik weet dat er altijd wel weer een opdracht komt. Momenteel werk ik voor een aantal vaste opdrachtgevers en schrijf ik over van alles en nog wat. Dat doe ik overigens al de afgelopen tien jaar. Inmiddels weet ik van heel veel onderwerpen een beetje. Over deurbeslag bijvoorbeeld, maar ook de skottelbraai, hippe schoenen, het combineren van paarse pumps, wat zandstralen inhoudt, dat je een Zevensprong route kan lopen in de Achterhoek, wat een modulerende thermostaat is en nog veel meer. Ik heb geschreven over mode, EHBO-koffers, gezondheid, auto’s, sport, Bach Bloesem, groene energie, verzekeringen, uitvaart van je hond, reizen, hotels, laptoptassen, waterpijptabaksmaken, kaarsen en nog veeeeeel meer. Het is gewoon te veel om op te noemen.
Dagje uit blogger
Omdat ik – vooral in het begin – wilde blijven schrijven, begon ik al eerder in 2012 mijn blog onder de naam Writing Berries. In dat prille begin schreef ik over zaken die ik al kende, zoals gezondheid, lifestyle, mode (Fashion Friday), feestdagen, natuur, milieu en dieren. Langzaamaan namen de uitjes het over en ging ik mij – vooral dankzij persberichten en bijeenkomsten – meer en meer specialiseren in dagjes uit. Daar ligt mijn hart het meeste, bij kunst, muziek, pretparken en dierentuinen. Door de jaren heen kreeg mijn Dagje Uit Blog meer vorm en een eigen gezicht. Het schrijven van nieuwsartikelen met veel nieuwtjes is altijd leuk om te doen. Maar als ik kan dan schrijf ik het liefst reportages. Niets is zo bijzonder als een Vincent van Gogh schilderij even helemaal voor jezelf te mogen hebben in het museum. Of dat ik in de zuigende blubber van een kaal WILDLANDS heb gestaan, het dierenpark al voor mij ziend tijdens de bouwdag. De bijzondere momenten zijn talloos en een top 10 zou ik niet zomaar kunnen samenstellen. Want het is net zo bijzonder om in een kaal Keukenhof de bollen voor het eerst de grond in te zien gaan als er in het voorjaar tussen de tulpen te huppelen. Ik heb bij een lezing in Apenheul Jane Goodall de hand geschud, ik was op kraamvisite bij de pasgeboren Afrikaanse olifant in Beekse Bergen, ik stond middenin het leeuwenverblijf van GaiaZOO (met de leeuwen in hun binnenverblijf) tijdens de persbijeenkomst van Poopy Cat kattenbakken, vierde ik de verjaardagen van Noordje, Pixel en Radza junior, vierde een 12 ½ jaar ‘huwelijk’ van gibbons Nonkel en Kanette, ik bezocht helemaal alleen Giants of the Ice Age in Amsterdam, stond oog in oog met diverse bijzondere kunstwerken en heb dieren met kerstbomen zien spelen in DierenPark Amersfoort. Wie mijn blog volgt en leest weet vast wel hoe bijzonder ik het vind dat allemaal te mogen beleven. Ik hoop dit ook nog lang te mogen doen. Op naar de volgende 5 jaar vol mooie momenten, opdrachten en avonturen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor je reactie! Reacties worden altijd eerst beoordeeld voordat ze worden geplaatst. Het kan dus even duren voordat je je reactie hier terugziet. Omdat ik graag een persoonlijk antwoord geef worden anonieme berichten op artikelen niet geplaatst.