Het enige nadeel aan het mogen hebben van een hond is dat ene moment waarop je afscheid moet nemen. Ik weet niet beter of er zijn honden om mij heen geweest en dat afscheid, dat onvermijdelijk is, doet altijd zeer. Zelfs jaren later kan het nog heel rauw en pijnlijk zijn. Het is daarom ook zeker niet mijn favoriete onderwerp om over te schrijven. Heel simpel, omdat ik er verdrietig van word. Toch sta ik er vandaag even bij stil, want het hondje hier op de foto is op deze dag (20 mei 1995) geboren en 12 jaar geleden op 29 maart overleden. Hij kwam in mijn leven op 4 augustus, een maand voordat ik 17 jaar werd en heb hem bijna 17 jaar mogen hebben. (foto: Berry de Nijs/Writing Berries)
Crematie van je hond
Na het overlijden van je hond kun je ervoor kiezen of je
een uitvaart voor hem of haar wil houden. Er zijn in Nederland verschillende dierencrematoria waar dit gewoon kan. Wil je er liever niet bij aanwezig zijn, dan kan dat ook. Je kan bij de dierenarts vaak aangeven of je wel of niet de as van je hond terug wil. Bij onze vorige honden hebben we daar niet voor gekozen, maar ik wilde het bij dit bijzondere beessie wel. Een maand later krijg je dan de asbus van je huisdier terug. Dit kan per koerier bij je thuis of via de dierenarts.
As-bestemming
Net als met het as van mensen mag je het as van je huisdier niet zomaar uitstrooien. Hiervoor zou je een vergunning moeten aanvragen. Dit kan via de gemeente. Je kan de as natuurlijk ook in een mooie urn bewaren. Deze kunnen zelfs gepersonaliseerd worden, als je dat wil. Er zijn heel veel speciale urnen voor huisdieren ontworpen. In de vorm van een hart bijvoorbeeld of met een hartje erop. Zelf heb ik voor een ashanger gekozen. Dit is een hol sieraad waar je een beetje as in kan doen. Deze draag ik aan een ketting om mijn nek, omdat ik dat mooi vond. Je kan deze hangers laten graveren met de naam van je maatje erop.
Begraven
Je kan er natuurlijk ook voor kiezen om je huisdier te begraven. Er zijn daar speciale dierenbegraafplaatsen voor in Nederland. Heb je een huis met eigen grond (geen huurhuis), dan zou je je trouwe viervoeter ook zelf mogen begraven in de tuin. Hier zijn wel
regels voor opgesteld door de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA). Het is goed om deze regels op te volgen.
Nu genieten
Hoewel we altijd weten dat het ene pijnlijke moment een keer zal komen, hoef je daar natuurlijk helemaal niet dagelijks bij stil te staan. Het is misschien wel een troost om te weten dat er mogelijkheden zijn om je maatje op een mooie manier te herdenken. Ondertussen spamt mijn eigen Facebookpagina mij met oude foto’s. Dat is ook een fijne manier om nog even stil te staan bij al die mooie momenten. Maak dus ook nu weer nieuwe herinneringen en leg ze vast voor later. Wat vooral belangrijk is? Geniet nu van al die mooie momenten. Later kan dat veel plezier geven als je maatje dan toch de regenboogbrug overgegaan is…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor je reactie! Reacties worden altijd eerst beoordeeld voordat ze worden geplaatst. Het kan dus even duren voordat je je reactie hier terugziet. Omdat ik graag een persoonlijk antwoord geef worden anonieme berichten op artikelen niet geplaatst.