Vorige maand liet ik je kennis maken met de Sterrenhemel van Marinus Boezem. Dit standbeeld is te vinden in Gouda voor het Huis van de Stad, vlakbij het station. Naast de gravering van het sterrenstelsel van het noordelijk halfrond, bevindt zich een tweede ‘tafel’ waarop een bijzonder labyrint is te zien die ook moeiteloos de lucht erboven weerspiegelt. Dit beeld is ook van Marinus Boezem en staat vandaag centraal in Stadsbeeld.
Wat is het toch heerlijk om te wandelen met je hond! Het geeft mij echt dat gevoel van dat je samen lekker iets aan het doen bent. Het is goed voor de band die je opbouwt met je hondje en je bent samen lekker in beweging. In iedere levensfase van je hond is wandelen weer anders. Als ze jong zijn moeten ze nog leren aan de riem te lopen, maar ook om buiten een plasje en poepje te doen. En dan ook nog eens luisteren! Pff… lastig hoor als je zo klein bent en nog afgeleid wordt door iedere vogel, vlinder, dwarrelend blaadje, kinderstemmetje of fietser die voorbij komt. (foto: Berry de Nijs/Writing Berries)
Het Keukenhofseizoen is weer omgevlogen! Maar liefst 7 keer bezocht ik het bloemenpark met mijn Lentepas (dat is bijna 1x per week) tussen 20 maart en 11 mei 2025. 5 keer daarvan ging ik samen met mijn vader en onze pup. Voor mijzelf een leuke opsomming die uiteraard in het niet valt bij de vele duizenden bezoekers die ook door de poorten gingen om het mooiste van de lente te ervaren. Laten we nog even genieten van de bloemenpracht en de bezoekersaantallen van Keukenhof! (foto’s: Berry de Nijs/Writing Berries)
De eerste keer dat ik een nevelpanter zag, was in een dierenpark in Frankrijk. We gingen naar het park, omdat er sneeuwpanters zouden zijn en dit was een welkome bonus. Nevelpanters zijn prachtige dieren. Ik vind hun tekening in de vacht echt schitterend! Het is een bijzonder dier om te zien. Als je ze ziet natuurlijk. Want de nevelpanter is moeilijk te spotten door die tekening en daardoor moeilijk te fotograferen. Ik heb ze vooralsnog in Nederland alleen in Rhenen gezien. Nou ja… gezocht dan. Maar die keren dat ik de panters heb gespot, was het wel heel bijzonder. Tijd om deze prachtige panter eens in de spotlight te zetten. (foto’s: Berry de Nijs/Writing Berries) Alle foto’s gemaakt in Ouwehands Dierenpark
Het seizoen van Keukenhof loopt helaas voor dit jaar weer op zijn einde. 8 weken lang mochten we weer genieten van de mooiste voorjaarsbloemen. Het hele seizoen door kun je zomaar worden begroet door een van de Jacoba’s; een vrouw in klederdracht om gravin Jacoba van Beieren te eren. Jacoba is namelijk een bewoner geweest van het landgoed en al sinds de opening van Keukenhof in 1950 het gezicht van de bloemententoonstelling. Maar wie was zij precies en wat was haar rol op het landgoed? (foto’s: Berry de Nijs/Writing Berries)
Ze is het liefste tulpenmeisje van de bollenstreek: TillyTulp. Ik ben haar al meerdere malen tegengekomen bij het Bloemencorso Bollenstreek waar ze al dansend iedereen begroet. Ook bevrijdt ze tulpjes onder hun beschermende zeil vandaan bij kwekers (check haar Instagram maar eens!) en is ze op verschillende plekken tijdens de bloeiperiode te vinden om kinderen en volwassenen te begroeten. Tilly Tulp is dé mascotte van het voorjaar en ze heeft zelfs haar eigen prentenboek! (foto: Berry de Nijs/Writing Berries)
De lente is bijna voorbij! Althans, de bloei van de bollenvelden nadert zijn einde. Keukenhof is alleen deze week nog open (tot en met 11 mei 2025). Tot en met half mei (om en nabij, dit ligt natuurlijk ook aan de weersomstandigheden) is er in de verschillende bollenstreken nog veel moois te beleven. Wil je nog even snel van alle bloemenpracht genieten? Kies dan een van deze routes! (foto’s: Berry de Nijs/Writing Berries)
Hoe kan het zo zijn dat april alweer voorbij is? Het komt vast doordat april zijn eigen willetje heeft. En natuurlijk het mooie weer waarop we de laatste weken zijn getrakteerd. Het is dan extra fijn om erop uit te gaan. Naar Keukenhof bijvoorbeeld, of het bloemencorso, een dierenpark of pretpark… Oftewel, gewoon naar alles wat je leuk vindt. Ook mei gaat met heerlijke temperaturen beginnen, maar voordat het zover is, blik ik nog even terug op de artikelen van vorige maand! (foto’s, mits anders aangegeven: Berry de Nijs/Writing Berries)
Iedereen is wel eens verdrietig. Dat is heel normaal. Het kan om iets kleins gaan, het verlies van een geliefd object bijvoorbeeld, of om juist iets heel groots, zoals een sterfgeval. In verhalen komen verdriet, vaak samen met eenzaamheid, vaak voor als thema’s, zowel in kinderverhalen als die voor volwassenen. Het is immers een universele emotie. Het is ook een moeilijke emotie om te beschrijven of te gebruiken in een verhaal, maar zeker niet onmogelijk. Hopelijk helpen deze tips je een beetje om deze emotie in een verhaal te verwerken. (foto’s: Berry de Nijs/Writing Berries)
Wanneer ik research doe voor de rubriek Dier van de Maand en uitkom op het stukje ‘Status in het wild’, schrik ik vaak hoeveel dieren er eigenlijk bedreigd worden in de wereld. Meestal komt deze bedreiging door het verkleinen van de leefomgeving door bijvoorbeeld drooglegging en boskap. Maar steeds vaker lees ik ook over illegale handel van ‘huisdieren’ en bush meat. Veel dieren zijn slachtoffer hiervan. Dankzij oplettende natuurbeschermingsorganisaties en douaniers kunnen levende dieren tijdig onderschept worden, zodat ze kunnen worden opgevangen. Stichting Wanicare zet zich in voor deze – en andere – geredde dieren in Indonesië, samen met het Cikananga Wildlife Rescue Centre. (foto’s: Berry de Nijs/Writing Berries)
Een tijdje geleden alweer zat ik in de trein van Den Haag naar Utrecht en strandde, al lezend in het Kleine Heelal (een prachtig boek, maar dat zal ik later eens bespreken), op station Gouda. De trein ging niet verder en ik werd later opgehaald vanaf het Burgemeester Jamesplein. Het boek en het kunstwerk wat ik daar tegenkwam kon elkaar niet beter treffen: een glanzend plateau met daarin een sterrenhemel met sterrenbeelden gegraveerd. Het staat bij een ander kunstwerk, maar die bewaar ik voor de volgende keer. (foto’s: Berry de Nijs/Writing Berries)
Puppy’s zijn superlief en speels en druk en baldadig en stout en ondeugend en dan weer, als ze slapen superduperschattig. Mijn pup is alles van dit en meer. Hij kan vol overgave spelen en dit spelen gaat gepaard met… bijten. Bijten is een vorm van communiceren, want een pup (of hond in het algemeen) heeft natuurlijk geen handen om je mee vast te pakken. O ja, lekker met de pootjes slaan als meneer op zijn rug ligt, hoort er zeker bij. Maar je vastpakken met dat bekkie wat de hele tijd open lijkt te staan… dat gebeurt regelmatig. Met alle krassen en putjes op mijn handen (en soms echt gewoon een wond) van dien. Het hoort erbij, maar ik kan voor hem en mij niet wachten totdat hij gaat wisselen. (foto’s: Berry de Nijs/Writing Berries)
Eerlijk is eerlijk; ik ben nog aan het nagenieten van de praalwagens en bloemstukken op luxe wagens die ik vorige week vrijdag mocht aanschouwen in Noordwijkerhout. Het Bloemencorso Bollenstreek is dan wel weer voorbij, het nagenieten gebeurd zeker nog volop. En al helemaal natuurlijk bij de winnaars van het corso. Tijdens de stekersdagen, de opstelling van de wagens op vrijdag en het corso zelf worden de wagens gejureerd. En dat leverde deze editie weer zeven toffe winnaars op! (foto’s: Berry de Nijs/Writing Berries)
Slingerapen danken hun naam aan hun lange armen waarmee ze moeiteloos van de ene tak naar de andere slingeren. Er zijn in Nederlandse dierenparken verschillende slingerapen te zien, maar alleen in Apenheul ontmoet je de Colombiaanse slingeraap die daar samenwoont met de capibara. Het zijn heerlijke knuffelkonten, want ze zitten graag op een kluitje met elkaar! Wist je trouwens dat de vrouwen de baas zijn bij deze slingerapen? En dat ze heel goed onthouden waar je lekkernijen kan vinden! (foto’s: Berry de Nijs/Writing Berries, alle gemaakt in Apenheul)
Vanmiddag was het weer op en top genieten in Noordwijkerhout. Het zonnetje scheen en de hele lucht rook naar heerlijke hyacinten. Deze zalige lentegeur kwam voort van de bloemen rondom het Witte Kerkje in het hart van Noordwijkerhout en natuurlijk van de prachtige praalwagens die morgen door de bollenstreek gaan rijden. Vandaag stonden ze weer opgesteld op de Brink en langs de Herenweg om door alle voorbijgangers bewonderd te worden. En er viel veel te bewonderen! (foto’s: Berry de Nijs/Writing Berries)
Vorig jaar bezocht ik Museum De Zwarte Tulp in Lisse voor een heel speciale tentoonstelling waarin de werken van Anton L. Koster centraal stonden. Tussen de Bollen vertelde het verhaal van zowel de landschapsschilder als hoe het was om in die tijd bollenteler te zijn door middel van animaties en objecten. De schilderijen van Anton weerspiegelen die tijd in een kleurrijke, stralende manier. Het wekte bij mij hetzelfde gevoel op wat ik krijg als ik de bollenvelden zelf mag aanschouwen. Tijd om een zo een werk van Anton eens nader te bekijken. (foto’s: Berry de Nijs/Writing Berries)
Een kinderboek over olifanten wat je kan voorlezen, zelf lezen, in kan kleuren en je allerlei weetjes over de dierenwereld meegeeft, dat is Lanterfant & Roezemoes – avonturen in de avonduren. In samenwerking met Marjo Hoedemaker en DierenPark Amersfoort heeft Marco Bosmans een prachtig verhaal geschreven over twee olifanten die even een uitstapje maken in de dierentuin, zodat mama Lanterfant haar dochter Roezemoes van alles kan leren over de dieren die er wonen. (foto: Berry de Nijs/Writing Berries)
Aankomende zaterdag 12 april rijdt de allermooiste file van Nederland weer van Noordwijk naar Haarlem: het Bloemencorso van de Bollenstreek! Prachtige praalwagens vol lentebloemen in de mooiste creaties gestoken trekken dan aan je voorbij. Jammer dat dit maar één dag per jaar is… Of toch niet? Het Bloemencorso Bollenstreek is een meerdaags evenement, waarbij 12 april natuurlijk het hoogtepunt is. Maar je kan al de hele week genieten van de opbouwdagen, het lichtjescorso en natuurlijk de opgestelde wagens. (foto’s: Berry de Nijs/Writing Berries)
Het is de laatste dag van maart en de lente is in volle gang. Met al enkele bezoekjes aan de Keukenhof achter de rug deze maand (er gaan er zeker nog een aantal volgen) en volop genieten van een lekker lentezonnetjes, is het voorjaar goed begonnen. Daarnaast bezocht ik een indrukwekkend mooie tentoonstelling verdeeld over twee musea, ben ik in het nijntje museum geweest (later hierover meer) en zijn we druk met de opvoeding van de pup. Kortom, een heerlijke maand dus. O en morgen is het 1 april dus wees een beetje op je hoede voor gekke grappen – ook van dagjes uit! (foto’s, mits anders aangegeven: Berry de Nijs/Writing Berries)
Als schrijver sta je vaak voor de keuze: ga je fictie of non-fictie schrijven. Voor beide genres valt iets te zeggen en het is natuurlijk helemaal aan jou als schrijver wat je kiest. Ben je echt een fictief schrijver? Probeer dan ook eens een stukje non-fictie te schrijven, gewoon om het uit te proberen. Of combineer het met elkaar. De mogelijkheden zijn eindeloos, zolang jij maar aan het roer staat van het verhaal. (foto: Berry de Nijs/Writing Berries)
Alpaca’s zijn zo leuk! Ze zijn vriendelijk, hebben van dat heerlijke zachte haar (kun je overigens heel goed mee breien) en zijn gewoon heel leuk. Veel mensen houden alpaca’s op een weilandje, omdat ze zo leuk vinden. Net als dat een koppeltje schapen of geiten gehouden worden, worden ook alpaca’s vaak als gezelschapsdier gehouden. In heel veel gevallen gaat dat natuurlijk prima. Maar wat als de dieren verwaarloosd worden op hun te kleine stukje land, omdat de lol er een beetje vanaf is? Of wat als je de dieren om welke reden dan ook niet meer kan verzorgen, al doe je dat nog zo graag? Dan staan de mensen van Stichting Alpaca Rescue Nederland voor je klaar om alle zorgen op zich te nemen en de dieren, indien nodig, opnieuw op te voeden, zodat ze naar een nieuw thuis kunnen. (foto’s: Berry de Nijs/Writing Berries)
Altijd als ik op Texel ben (en dat is sowieso een keer per jaar) dan maken we graag een rondje over het eiland op zoek naar mooie plekken om te fotograferen. Bij De Cocksdorp liggen verschillende natuurgebieden speciaal ingericht voor (trek)vogels. Lepelaars, aalscholvers, scholeksters, zelfs flamingo’s houden zich op rondom en op het eiland. Tijdens eens van die ritjes ontdekte ik dit standbeeld in het water. Een prachtig beeld passend bij de omgeving met een mooie titel. (foto’s: Berry de Nijs/Writing Berries)
Hoera! Het zonnetje schijnt en de bloeien broeien uit de grond. Vandaag is Keukenhof weer geopend voor 8 weken aan lentepret en bloemenpracht. En met het weer van vandaag was dat extra heerlijk vertoeven in het park. Natuurlijk ging ik vandaag met fotocamera naar Lisse om zoveel mogelijk lente op te snuiven en vast te leggen. Het grootste lentepark van Europa ligt er zoals altijd weer prachtig bij met allerlei vertrouwde en weer nieuwe elementen om op en top van voorjaarsbloemen te kunnen genieten. (foto’s: Berry de Nijs/Writing Berries)
Drilpuddingen, Mona Toetjes, koekjes, ijsjes, muffins, macarons, taarten met fruit en hazelnootschuim, wafels… O loopt het water ook al bij je in de mond als je aan toetjes, nagerechten of gewoon heerlijke zoete tussendoortjes voor bij de koffie denkt? En dan heb ik het nog niet gehad over chocola en bonbons… Zoetigheden en toetjes zijn tegenwoordig heel normaal. En als je een beetje handig bent, maken we gemakkelijk zelf een lekker taartje voor na de maaltijd. Maar waar komt dat fenomeen ‘toetje’ eigenlijk vandaan? Dat en meer ontdek je in het Kunstmuseum in Den Haag! (foto’s: Berry de Nijs/Writing Berries)
Dit jaar is nu al een achtbaan van emoties; en we zijn pas in maart aangeland. Het begon natuurlijk met het afscheid van Sammie, mijn maatje die ik bijna 13 jaar bij mij mocht hebben. Een intens verlies met net zo een intens verdriet (wat nog wel even gaat duren). Omdat wij thuis nu eenmaal niet zonder hondje kunnen (lees: ik ben niet compleet zonder hondenkind), zijn we eigenlijk best snel op zoek gegaan naar een nestje. En die vonden we bij heel lieve mensen. Lang verhaal kort: op 14 februari kwam mijn nieuwe hondenkind bij ons wonen. Een Tibetaanse Terriër, met een supertrouw, lief en ondeugend karakter. En tja… het is een pup. En een pup (nu bijna 3 maanden) kost veel energie. (foto: Berry de Nijs/Writing Berries)
