Als schrijver sta je vaak voor de keuze: ga je fictie of non-fictie schrijven. Voor beide genres valt iets te zeggen en het is natuurlijk helemaal aan jou als schrijver wat je kiest. Ben je echt een fictief schrijver? Probeer dan ook eens een stukje non-fictie te schrijven, gewoon om het uit te proberen. Of combineer het met elkaar. De mogelijkheden zijn eindeloos, zolang jij maar aan het roer staat van het verhaal. (foto: Berry de Nijs/Writing Berries)
Wat is fictie?
Simpel gezegd zijn alle verhalen die ontspruiten uit de verbeelding van de schrijver fictie. Dit genre kan compleet verzonnen zijn, maar het mag ook gebaseerd zijn op ware gebeurtenissen die zodanig zijn weggewerkt dat het vooral uit fictieve elementen bestaat. Denk aan romans, korte verhalen, sciencefiction, fantasy en thrillers. In fictie draait het vaak om karakterontwikkeling, spanning en emotie, waardoor lezers worden meegevoerd in een andere wereld. Hoewel fictie niet per se op feiten berust, kan het toch diepe waarheden over het menselijk bestaan en emoties overbrengen.
En wat is non-fictie?
Non-fictie daarentegen heeft niets met fantasie te maken, maar richt zich helemaal op feiten, werkelijkheid en waarheidsgetrouwe informatie. Dit genre omvat biografieën, geschiedenisboeken, zelfhulpboeken, wetenschappelijke artikelen en journalistieke werken. Het doel van non-fictie is informeren, onderwijzen of analyseren, waarbij de inhoud gebaseerd is op onderzoek, persoonlijke ervaringen of objectieve waarnemingen. Hoewel non-fictie de realiteit beschrijft, kunnen schrijvers wel gebruikmaken van verhalende technieken om de informatie boeiender en toegankelijker te maken. Want zeg nu zelf, dat leest veel gemakkelijker dan alleen droge feiten.
Geromantiseerde non-fictie
Gebaseerd op een waargebeurd verhaal, klinkt je dat bekend in de oren? Of je nu voor je fictieve verhalen uit de bron van je eigen leven put in plaats van alles bij elkaar verzint, dan kun je fictieve verhaal dus elementen uit het echte leven bevatten. Maar omdat je er een verhaal van maakt, heb je het dus over geromantiseerde verhalen, oftewel een waargebeurd iets wat in de vorm van een roman is gegoten. Hoewel het dan toch weer een vorm van fictie is (want de waarheid is niet getrouw weergegeven), zou je ook kunnen spreken van geromantiseerde non-fictie. Maar het is beter om hierbij toch over fictie te spreken. Laten we wel zijn; zelfs een autobiografie kan een beetje geromantiseerd zijn om het lekkerder te laten lezen.
Stijlelementen
Eigenlijk zit het verschil tussen fictie en non-fictie ook in de stijlelementen die je gebruikt. Bij een fictief verhaal zal je bijvoorbeeld meer fantasie gebruiken, zelfs wanneer het om een realistisch verhaal gaat. Je weet dat het een verhaal is, de schrijver neemt je bijvoorbeeld mee op avontuur (al dan niet gebaseerd op waargebeurde verhalen) en vertelt het verhaal compleet met tijdverdichtingen en mooie beschrijvingen die de actie niet belemmeren. Bij non-fictie heb je te maken met heel andere stijlelementen. Zo ben je meer met droge feiten bezig bijvoorbeeld. Deze mag je natuurlijk aankleden, maar het is belangrijk dat de feitelijke weergave van een gebeurtenis worden vertolkt. Non-fictie kan een biografie zijn, maar ook een historische gebeurtenis beschrijven.
Wat kies jij?
Zelf hou ik ervan om mij te verliezen in het schrijven van een fictief verhaal. Dus verzonnen, al dan niet met raakvlakken met waargebeurde verhalen. Welke soort je ook kiest, weet dat het gewoon leuk is om te schrijven. Of maak een combinatie van een fictief verhaal waarin historische feiten zijn opgenomen! Dat maakt het extra leuk, leerzaam en spannend om te lezen én te schrijven!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor je reactie! Reacties worden altijd eerst beoordeeld voordat ze worden geplaatst. Het kan dus even duren voordat je je reactie hier terugziet. Omdat ik graag een persoonlijk antwoord geef worden anonieme berichten op artikelen niet geplaatst.