Een straat voor het Paardenveld in Utrecht, net voorbij de blauwe Monicabrug als je richting binnenstad gaat, staat al jaren een merrie met haar veulentje. Het was altijd een ijkpunt dat ik op het knopje van de bus moest drukken, want mijn halte kwam eraan. Het is een standbeeld waar ik als kind altijd al van kon genieten en toen ik er een tijdje geleden weer langsliep was het eigenlijk meteen duidelijk: zij verdienen ook een plekje in Stadsbeeld. (foto’s: Berry de Nijs/Writing Berries)
Merrie met veulen
gemaakt door: Pieter d’Hont
gemaakt van: brons op een stenen plaat
bestaat uit: Een merrie die haar veulentje zoogt
staan aan: Sint Jacobsstraat in Utrecht
staan daar sinds: 1985
Levensgrote paarden
De merrie met haar veulen staan al geruime tijd aan de Jacobstraat, maar het beeld zelf is nog een stukje ouder. Pieter d’Hont maakte het namelijk al in 1971, waar het in 1985 geplaatst en onthuld werd aan de Sint Jacobsstraat. Het plan voor dit standbeeld ontstond al in 1968. In dat jaar opende de Coöperatieve Centrale Raiffeisenbank een nieuw kantoor aan de Sint Jacobsstraat in Utrecht en bij zo een gelegenheid hoort een standbeeld. Dat was in die tijd heel gewoon. Daarbij was het ook normaal om vervolgens dit beeld te schenken aan de stad Utrecht, zodat het beeld eigenlijk nooit uit het straatbeeld zou verdwijnen. De Koninklijke Maatschappij Wegenbouw had dit een jaar eerder ook gedaan. Bijzonder toch? Ook bijzonder is dat de bank de opdracht direct aan Pieter gaf, nog voordat de Adviescommissie Beeldende Kunst ervan op de hoogte was. Hoewel een beetje gepikeerd, was de commissie uiteindelijk heel blij met het model. Om het beeld nog beter te kunnen maken, liet Pieter een merrie naar zijn studio komen, zodat hij haar in al haar glorie kon vervaardigen in brons. Ook bijzonder is de houding van het beeld: het veulen wat drinkt bij haar moeder, die vervolgens weer haar jong besnuffelt, waardoor ze samen een soort cirkel vormen. Pieter zei hierover: ‘Ik heb daarmee de kringloop van het leven, de continuïteit bedoeld. Dat laatste is van toepassing op het voortbestaan van de bank, toch belangrijk voor zo’n groot bedrijf.’
Stadsbeeldhouwer met liefde voor dieren
Pieter d’Hont is geen onbekende in Stadsbeeld. Ook het
Paard van Vianen is van zijn hand. Paarden en paardjes komen wel vaker terug in zijn collectie en deze zullen geheid nog wel in een aflevering van Stadsbeeld voorbij komen galopperen. Maar hij heeft wel meer dierenstandbeelden gemaakt en standbeelden van mensen. Pieter (24 april 1917 – 12 juni 1997) werd geboren in Hilversum, heeft even in Tilburg gewoond om zich daarna te vestigen in het hartje van het land: Utrecht. Hier woonde en werkte hij tot zijn dood in 1997. Wist je dat Pieter de officieuze stadsbeeldhouwer van de Domstad wordt genoemd? Dat is niet zo vreemd als je weet dat in Utrecht de meeste beelden van zijn hand te vinden zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor je reactie! Reacties worden altijd eerst beoordeeld voordat ze worden geplaatst. Het kan dus even duren voordat je je reactie hier terugziet. Omdat ik graag een persoonlijk antwoord geef worden anonieme berichten op artikelen niet geplaatst.