Als je richting de kust gaat dan ruik je aan de lucht of je al in de buurt bent: die typische zilte zeelucht verraadt dat de zee niet ver meer is. Ik hou van de zee – en van water. Het gekabbel en ruisen kalmeert mij. Ik mag graag mijmeren met mijn voeten in de branding of zittend op het strand. Heerlijk… De ruimte van het water is onmetelijk… de diepten zal ik waarschijnlijk nooit bezoeken, maar lonken vol mysterie. Onheilspellende rotsen, kleurrijk koraal en prachtige dieren… de zee zit er vol mee. Net als de vele mineralen voor een beautybehandeling.Altijd in beweging
Bij de geboorte van de aarde waren er nog geen wereldzeeën. Door verwarming van de aarde en invloeden van de planeten om de aarde heen begon het proces van klimatiseren. Langzaam ontstonden zeeën, bergen en continenten. Dit heeft echt jaren geduurd. Daarna ontstond er net zo langzaam leven in de oceanen. Dankzij dit leven zijn de oceanen altijd in beweging. En andere reden voor de beweging in het water zijn de invloeden van de zon en de maan: hierdoor kennen wij eb en vloed, maar ook springtij.
Duistere diepten
Ik ben niet zo’n liefhebber van snorkelen, maar ik kan mij voorstellen dat het onder water adembenemend mooi kan zijn, dankzij de prachtige koraalriffen en de tropische vissen. Er zijn echter delen van de oceaan waar geen plant of rots te bekennen valt. De oceanen bezitten zo’n 70% van de wereldbol. In de donkere diepten van de zee schuilen geheimen die wij niet kennen en wellicht door de waterdruk ook nooit zullen ontdekken. Voor de mineralen hoeven we echter niet zo diep: kijk maar in de branding en de schuimkoppen op de golven.
Gezond zout
‘Hoeveel zout zit er in de zee?’ Dit is vaak het begin van een mopje onder kinderen. Wie antwoord met ‘Geen idee’ krijgt meteen antwoord: ‘Dan vraag ik het wel aan een andere kwal.’ Maar wist je dat het uit te rekenen is? Uit onderzoek blijkt namelijk dat de zee gemiddeld 34,5 gram zouten per kilo zeewater bevat. De oceaan is niet overal even zout, rond de evenaar is het bijvoorbeeld veel minder zout dan in subtropische gebieden. Ook de Middellandse zee is aardig zout. Binnenzeeën zijn weer zouter dan open zeeën. De zoutste zee is de Dode zee, een binnenzee in Israël: deze is maar liefst tien keer zouter. Dankzij dit zout kun je heerlijk op de Dode zee drijven zonder daar al teveel je best voor te doen. Dit hoge zoutgehalte ondersteunt geen leven van grote dieren, maar het water is daar supergezond. In het zout blijven namelijk heel veel mineralen achter. Een andere reden voor die mineralenschat is de diepte waarop de zee ligt: het water kan wel de Dode Zee instromen, maar er niet uit. De mineralen nestelen zich op die manier in de modder. Deze Dode Zeemodder is heel erg goed voor je huid en wordt daarom ook verwerkt in cosmeticaproducten, zoals een lekker maskertje. Of voor een therapeutische huidbehandeling, bij psoriasis of eczeem. Ook kan het zout door drooglegging worden gewonnen. Deze zoutkristallen vind je bijvoorbeeld terug in scrubs.
Keukenzout
Zeezout in de keuken is ook weer gezonder dan ‘gewoon’ zout. De grove korrels bevatten namelijk heel veel mineralen. Dit zeezout wordt gewonnen door delen van de zee in te dammen en dan te laten verdampen. Zo verdwijnt het water en blijven de zoutkristallen achter.
Groene glibbers
De oceanen bevatten alle mineralen die wij kennen, waaronder jodium, broom, natrium, ijzer en calcium. Deze mineralen zitten in het zout, maar worden ook in de cellen van algen opgeslagen. De bekendste algen zijn zeewier, je weet wel, die groene glibbers die soms met bossen tegelijk om je benen heen draaien. Het is misschien wel een idee om ze daar even om heen te laten zitten, want zo blijkt, algen ontgiften het lichaam heel snel en kunnen zo de plaatselijk een afslankende werking hebben. Maar dat zijn niet de enige schoonheidsbevorderende eigenschappen van zeewier of algen. Zo blijken ze de vochtigheidsgraad van de huid te verbeteren en zeealgen regenereren, remineraliseren en revitaliseren zodat de huid er fitter en stralender uit gaat zien.
Godin van de schoonheid
Een van de dingen die we met zekerheid over de oceanen kunnen zeggen, is dat ze een bron van schoonheid vormen. Denk maar eens aan het verhaal over de Griekse godin van schoonheid en liefde Aphrodite (Venus bij de Romeinen). Zij werd geboren uit het schuim van de zee (aphros = zeeschuim) en kwam aan land in een grote schelp. Aphrodite is het toonbeeld van schoonheid en de mineralen en algen uit de zee hebben daar zeker weten deel aan gehad. En om het een bron van schoonheid te laten blijven, mogen we eigenlijk best wel een beetje zuinig zijn op ‘onze’ wereldzeeën…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor je reactie! Reacties worden altijd eerst beoordeeld voordat ze worden geplaatst. Het kan dus even duren voordat je je reactie hier terugziet. Omdat ik graag een persoonlijk antwoord geef worden anonieme berichten op artikelen niet geplaatst.