7 juli Dag van het Sprookje

Er was eens in een land hier ver vandaan een meisje dat voor bloemen zorgde. Zij was zo lief voor deze bloemen dat ze de mooiste liederen zongen. Op een dag kwam er een graaf langs haar bloementuin. Hij huilde tranen van geluk toen hij de bloemen hoorde zingen. Dat wilde hij iedere dag wel horen en hij droeg zijn lakei op om enkele bloemen mee te nemen naar zijn kasteel. De lakei schepte de bloemen met bollen en al uit de grond en hoe hard ze ook gilden… het meisje was te laat om haar bloemen te redden. Alle bloemen zongen een treurig lied die dag. En de hele avond. Behalve de gestolen bloemen. Ze hadden een mooi plekje gekregen in de tuin van de graaf, maar zingen… nee, dat deden ze niet. Na een aantal dagen bracht de graaf de bloemen weer terug naar het meisje. Bij het weerzien zongen de bloemen weer volop. Dat ontroerde de graaf wederom tot tranen aan toe. En het meisje? Dat was zo lief om hem in de bloementuin uit te nodigen om te luisteren en te genieten… Einde. (foto: Berry de Nijs/Writing Berries – origineel sprookje van Berry de Nijs/ ©berrydenijs-7juli2018)